Wonderlijke avonturen en raadsels

Dianne Arentsen is geen onbekende in boekenland. Van haar hand verschenen Chaos in de woestijn, de fantasy-serie Het patroon, Fort Enigma, en Mystanica. Met Luguberg schreef zij een tot de verbeelding sprekend verhaal voor lezertjes vanaf 8 jaar, maar een volwassen
publiek zal zich hier ook een paar fijne uurtjes mee vermaken. Arentsen heeft Robin Rozendal gevraagd om bijpassende zwart-wit illustraties bij het verhaal te maken. Met wisselende formaten, van miniprentjes tot een paginagrote, gaat het boek hierdoor nog meer spreken en zijn ze zo een mooie aanvulling. De plaatjes brengen koddige monsters en buitenissige situaties in het monsterdorp Luguberg tot leven. De rare, bizarre monsters met hun grappige namen hebben mij in ieder geval regelmatig doen glimlachen.

Het verhaal van Luguberg draait om Silvan die zich thuis onzichtbaar voelt en daarom kattenkwaad uithaalt. Door zijn monstervriend Gilles uit Luguberg voelt hij zich serieus genomen. Luguberg is een plek vol monsters die tot de verbeelding spreken door de dingen die ze doen en droomt daar niet elk kind van? Silvan in ieder geval wel! Gilles nodigt hem uit om de talentenjacht in het monsterdorp bij te wonen. Overnachten mag hij in Hotel Het Zwevende Kunstgebit waarvan de lift stuk is en een monstertje dat er uitziet als een springstok met Silvan een verdieping hoger springt. Hier beleeft hij meteen zijn eerste avontuur en wordt hij wakker als een groen en harig monster. Samen met Gilles gaat hij op ontdekking naar wie hier achter zit. Kristel Kluns, de sheriff, gaat een monsterlijk chaotisch onderzoek opzetten naar de gebeurtenissen, want ook de wegen zijn verdwenen. En dan is er ook nog de aanloop naar de talentenjacht waarin Silvan verder kennis maakt met de vreemd uitziende monsters.

Het verhaal wordt langzaam uitgebreid met steeds meer wonderlijke personen met geestige namen en een mooie tekening van hen. Arentsen weet hoe ze jou als lezer in een fantasievolle wereld vol aparte monsters kan meeslepen. Monsters die er eigenaardig uitzien, zoals een bommetje dat ontploft als hij boos wordt, een spin, Snuf Snugger die uitvinder is en zijn poten kan verwijderen en een boekenetend monster. Maar dat is nog niet alles. Luguberg is een stadje met vreemd uitziende inwoners die met hun eigenaardige vaardigheden voor chaos zorgen. Hoe je eruit ziet is niet belangrijk, grappen uithalen en roerigheid veroorzaken wel. De hoofdstukken hebben ludieke namen als geketende
hersenen, de spotklever, de inpakmummie, snorrenjacht en de skatende inktvis. Regelmatig moest ik grinniken om de humoristische scènes. Boris Bromsnor, het bommetje die zijn snaren (snor) probeert te stemmen met de snarenstemmer en rood opgloeit van woede
door de haren die eruit komen en in brand vliegen. Arentsen heeft een humoristische, beeldende schrijfstijl met af en toe een woordgrapje. “Een grote vaas is een waar pronkstuk van T.Roep.“ Ook spanning ontbreekt niet en vooral richting het einde loopt deze flink op.
Samen met de korte hoofdstukken zorgen ze dat je door het boek vliegt. Samen met de twaalfjarige praatgrage Silvan ‘die de hele dag aan het woord is’, beleef je als lezer zijn avonturen in monsterstad. En natuurlijk zijn monstervriend Gilles niet te vergeten die met de monsters de ene na de andere grap uithaalt.

Met Luguberg beleef je de wonderlijkste avonturen, zijn er genoeg raadsels die jouw fantasie prikkelen en is het genieten van de gekke streken waarmee het stadje op stelten wordt gezet.

Deze recensie verscheen eerder op Boeken-cast.nl