Hoe een stoere inspecteur flipt als ze zelf het mikpunt wordt

Twee tieners zijn op sterven na dood nadat ze zijn vastgeketend aan een verwarming. In dezelfde flat waar politieinspecteur Kim Stone ooit woonde, op de kop af eenendertig jaar geleden. Toeval? Er worden moorden in scène gezet die met Kims verleden te maken hebben. De vraag komt op in hoeverre een mens traumatische gebeurtenissen kan verwerken. De moorden in Vergeten verleden komen wel heel dicht bij de jeugdtrauma’s van Inspecteur Stone, dat gekleurd is door mishandeling en de dood van haar broertje. Maar erover praten wil ze niet. Kim is een meester in het ontwijken van vragen over haar verleden.

Speldenprikken losgelaten
Voor wie de voorgaande delen niet gelezen heeft, is Vergeten verleden lastig te volgen, daar de voorgeschiedenis van hoofdpersonage Kim onbekend is. Wel laat schrijfster Marsons hier speldenprikken over los. De bizarre confrontatie met haar verleden doet veel met Kim. Haar rechterhand Bryant voorkomt dat Kim over de schreef gaat als ze op de vuist wil met een agent die iets onbetamellijks zegt.

De dreiging van nog meer moorden
Gaandeweg leert de lezer veel over Kim. Ook de trouwe lezers van Angela Marsons worden verrast. Net wanneer je als lezer denkt Kim een beetje te kennen, weet Angela Marsons je weer te verrassen met nieuwe onthullingen over Kims achtergrond. Tussen de regels door is er de dreiging van meer moorden. Dit tegen de achtergrond van Kim die kan breken nu het over haar verleden gaat. Hoeveel moeite ze ook heeft om haar verleden te bespreken, ze moet het toch doen nu er misdaden uit haar jeugd worden gekopieerd. “Het lijkt erop dat deze moordenaar zijn moorden zo in scène zet vanwege mij.”

Kims complexe jeugd
Met Vergeten verleden weet Marsons opnieuw te boeien door de manier waarop zij dit intrigerende verhaal opbouwt. Mondjesmaat geeft ze informatie over Kims complexe jeugd. Met elk spoor dat haar team naloopt komen er nieuwe onthullingen, tot Kims grote frustratie. “Haar emoties borrelen ofwel te dicht onder de oppervlakte of ze heeft ze zo diep begraven dat ze nú worstelen om vrijgelaten te worden.”
Het verhaal zit vol plotwendingen. Door de vele verdachten ontstaan er meerdere dwaalsporen en dreig je regelmatig in de verkeerde richting te denken, tot er weer een nieuwe aanwijzing door het team gevonden wordt. Het is jammer dat de vertaling door Textcase dit keer minder zorgvuldig is gedaan. Woorden staan er dubbel in of ontbreken.

Plannen en motieven van de dader
Toch is Vergeten verleden een boek waar je je in vastbijt en waar je achter de plannen en motieven van de dader wil komen. Het einde is absoluut verrassend en passend bij de handelswijze van Kim die het liefste alleen werkt. In Vergeten verleden zijn de zaken waaraan het team van Kim Stone werkt net een legpuzzel, waarvan de stukjes eerst niet goed passen. Maar richting de ontknoping wordt het verhaal ontzettend spannend. Vooral door de manier waarop de sluwe dader en het team te werk gaan.

Deze recensie verscheen eerder op Bazarow.