Mooie opwarmer

Ik las dit boek als opwarmertje voor Sprakeloos, dat ik binnenkort wil lezen. Het is het eerste deel van een autobiografische trilogie, waarvan Sprakeloos het laatste is (en Kartonnen dozen het tweede), maar de boeken zijn denk ik ook goed los van elkaar te lezen. Ik heb nooit eerder iets van Lanoye gelezen. Ik heb hem wel horen voordragen, op een hele 'smeuïge manier' en tijdens het lezen van dit boek (zijn debuut) hoorde ik hem dat als het ware doen. Zo is ook zijn taalgebruik: rijk en smeuïg. Realistische scenes worden afgewisseld met tamelijk absurdistische voorvallen, waar je even aan moet wennen maar die wel een bepaalde lichtheid geven aan de vier lange verhalen (of korte novellen?) in dit boek. Het eerste en laatste verhaal hebben direct betrekking op het leven van Lanoye, van het tweede en derde zie ik de relatie niet direct.
Al met al een prettige kennismaking met het oeuvre van Tom Lanoye.