Verhaal met een mooie boodschap

Zoë Dekker probeert als eindredacteur van een tijdschrift alle ballen in de lucht te houden, maar dat gaat haar steeds minder goed af. Wanneer ze crasht, regelt haar vriendin een strandhuisje voor haar in Callantsoog om eens even goed tot rust te komen. Wanneer ze de charmante surfer Mike ontmoet, lijkt de vonk als snel over te slaan. Maar niet alles is wat het lijkt, of toch wel?

Het verhaal begint al meteen goed, met de nodige humor en werkstress die goed voelbaar is. De emoties van onmacht en frustratie van Zoë worden goed overgebracht, en dat het tijd is voor een stevige reset, dat moge duidelijk zijn. De conversaties tussen Zoë en haar vriendin voelen in het begin een beetje kunstmatig aan. Er wordt via die gesprekken veel uitleg gegeven aan de lezer, en ik begrijp waarom maar dat voelt wat onnatuurlijk aan. Later in het verhaal wordt dat allemaal wat soepeler.
Het verhaal leest lekker vlot weg en heeft een mooie boodschap. Wel vond ik de romance tussen Zoë en Mike wel erg snel verlopen, gezien alle ontwikkelingen daar omheen. En ook de relatie haar collega begreep ik niet helemaal, ik had eigenlijk een beetje met hem te doen.

Een leuk en vlot verhaal dat voor mij gerust wat langer had mogen zijn.