Lezersrecensie
Kwetsbare schetsen van een zoektocht naar de eigen identiteit
Thorn de Vries is bekend als acteur en activist. Maar Schillen was mijn eerste kennismaking met diens werk. En net als Thorn zelf laat het zich moeilijk in één hokje vangen. Diens boek bevat korte stukjes zonder vaste vorm. Sommige zijn reacties op haatmail die hen ontving, andere proeven als proza en weer andere voelen als gedichten door de korte zinnen en het poëtisch taalgebruik. Alle verschillende korte schetsen hebben echter een duidelijke gemene deler: ze gaan over de zoektocht naar de eigen identiteit in een maatschappij die mensen zo graag in een mal wil drukken.
In het geval van Thorn bestond die zoektocht tot diens 21e levensjaar vooral uit het onderzoeken welke genderidentiteit bij hun paste. Maar daar houdt het zoeken van jezelf natuurlijk niet op. Het boek is dan ook zeker niet alleen een boek over het gegeven dat Thorn zelf non-binair is. We zijn als lezers immers allemaal mensen in deze maatschappij. En is niet iedereen in zekere zin op zoek naar wie die is, wat belangrijk is in het leven én hoe zich te verhouden tot de buitenwereld?
Thorn toont zich een begenadigd schrijver die – soms slechts in enkele woorden – hele wezenlijke vragen opwerpt.
Waarom betekent ‘transfomeren’ altijd iets
achterlaten?
Waarom kan het nieuwe zich niet gewoon
verhouden tot het oude?
Door te vertellen over de eigen zoektocht – door middel van het delen van diens eigen ervaringen, gedachten en gevoelens – zet hen de lezer aan het denken over de eigen identiteit. Veel van de vragen die Thorn stelt zijn niet enkel op genderidentiteit van toepassing maar zijn universeel toepasbaar. Iedereen is in zekere zin omhult met schillen en de grote vraag is:
Heb je de moed om de schillen te pellen?
Thorn heeft in ieder geval getoond dat hen dapper genoeg is om dit te doen. Hen toont zich van een zeer kwetsbare kant en laat de twijfels en angsten toe die met diens zoektocht gepaard gaan. Zo weet hen de lezer te raken en te ontroeren, aan het denken te zetten én ook nog te onderwijzen over het onderwerp “non-binair’ zijn, wat toch voor veel mensen iets is waar ze niet dagelijks mee te maken hebben.
Schillen is dan ook echt een aanrader, waarvan het belangrijk is dat veel mensen het zullen lezen om meer open te staan voor hun eigen identiteit en die van een ander.
In het geval van Thorn bestond die zoektocht tot diens 21e levensjaar vooral uit het onderzoeken welke genderidentiteit bij hun paste. Maar daar houdt het zoeken van jezelf natuurlijk niet op. Het boek is dan ook zeker niet alleen een boek over het gegeven dat Thorn zelf non-binair is. We zijn als lezers immers allemaal mensen in deze maatschappij. En is niet iedereen in zekere zin op zoek naar wie die is, wat belangrijk is in het leven én hoe zich te verhouden tot de buitenwereld?
Thorn toont zich een begenadigd schrijver die – soms slechts in enkele woorden – hele wezenlijke vragen opwerpt.
Waarom betekent ‘transfomeren’ altijd iets
achterlaten?
Waarom kan het nieuwe zich niet gewoon
verhouden tot het oude?
Door te vertellen over de eigen zoektocht – door middel van het delen van diens eigen ervaringen, gedachten en gevoelens – zet hen de lezer aan het denken over de eigen identiteit. Veel van de vragen die Thorn stelt zijn niet enkel op genderidentiteit van toepassing maar zijn universeel toepasbaar. Iedereen is in zekere zin omhult met schillen en de grote vraag is:
Heb je de moed om de schillen te pellen?
Thorn heeft in ieder geval getoond dat hen dapper genoeg is om dit te doen. Hen toont zich van een zeer kwetsbare kant en laat de twijfels en angsten toe die met diens zoektocht gepaard gaan. Zo weet hen de lezer te raken en te ontroeren, aan het denken te zetten én ook nog te onderwijzen over het onderwerp “non-binair’ zijn, wat toch voor veel mensen iets is waar ze niet dagelijks mee te maken hebben.
Schillen is dan ook echt een aanrader, waarvan het belangrijk is dat veel mensen het zullen lezen om meer open te staan voor hun eigen identiteit en die van een ander.
5
Reageer op deze recensie
