Heel mooi!

Een parel van een boek! Een ontzettend sterk debuut vol met prachtige zinnen en gedachten. Maar ook confronterende zinnen:

“Natuurlijk is de dood een onvermijdelijk einde waar we allemaal aan moeten geloven, maar meestal weet je niet wanneer, hoe laat of waarom. Voor mijn familie was het anders. Er was een tijd waarin je er onder andere per trein rechtstreeks naartoe werd gebracht…”

De onderwerpen in dit boek zijn heftig, WOII, onderduiken, Joodse baby’s die worden ondergebracht bij katholieke gezinnen om na de oorlog weer weggehaald te worden om terug te gaan naar familie. Het steeds moeten omgaan met deze veranderingen en het (onbewust) doorgeven van deze trauma’s aan de volgende generatie.

Desondanks is het juist géén zwaar boek om te lezen. Het leest als een trein. Er zijn hoofdstukken vanuit Marc in de ik vorm en hoofdstukken over het leven van zijn vader Robert in de derde persoon.

Het nawoord en de verantwoording zijn ook heel fijn om te lezen en er wordt een hoofdstuk gewijd aan hoe het na het boek is vergaan met de meeste hoofdpersonen.

Een dikke aanrader dus!!