Sterk einde van trilogie

Toen Jan Van Der Cruysse in 2013 perswoordvoerder op Zaventem was, vond de grote diamantroof op dit vliegveld plaats. In de drukte van deze periode groeide ook de kiem om een thriller te schrijven over deze overval. Het originele plan was om in een boek van rond de 600 bladzijden het verhaal te vertellen, maar toen het eerste deel van Bling Bling af was, stonden er nog zoveel verhaallijnen open dat een tweede en zelf een derde deel nodig waren om het gehele verhaal op papier te zetten.

Het eerste deel van zijn trilogie werd tot zijn eigen stomme verbazing lovend ontvangen en viel ook regelmatig in de prijzen. En dat was zeker niet onverdiend. In deel drie komen alle verhaallijnen samen en in een razendsnel tempo komt het verhaal tot zijn einde. Het onderzoek naar de grote diamantroven in India en België zitten muurvast en het lijkt erop dat de daders hun straf zullen ontlopen. Als na een inbraak in het Rana Mahal Resort een ring van de buit opduikt, lijkt het wel of alle belanghebbenden op dat moment gewacht hebben om hun activiteiten opnieuw op te starten.

Het gevaarlijke gangster duo Mate-Boris en de zwaar gestoorde Elisabed hebben zich een tijd lang in India schuilgehouden en als bekend wordt dat een klein deel van de buit is gevonden, zitten ze eerste rij en gaan zij op zoek naar diegene van wie de ring is gestolen. Ook in België, waar het onderzoek nooit is stilgevallen wordt een onderzoeker naar India gestuurd. Vanuit alle kanten waar benadeelden van deze roven hun wraak willen, gaan naar de brandhaard om hun verlies te beperken.

Bling Bling 3 doet in zijn geheel niet onder voor de twee eerdere delen. Waar Jan Van Der Cruysse het verhaal in steigers heeft gezet, maakt hij zijn bouwwerk in het laatste deel in stijl af. Het niveau wat hij heeft neergezet blijft in deel 3 gemakkelijk overeind en het maakt de totale trilogie tot een mooi verhaal met een geweldige snelheid. Waar men vaak ziet dat een boek met veel verhaallijnen toch met enige regelmaat ontspoort omdat het verhaal onnodig ingewikkeld wordt, is dat bij de Bling Bling-trilogie geenszins het geval. Van Der Cruysse weet perfect hoe hij de lijnen zuiver houdt en komt nooit in de problemen omdat hij zijn eigen gecreëerde puzzel niet meer onder controle zou hebben.

Doordat de eerste twee delen een zo uitgebreid voorspel is geweest, is het derde deel bijna niet als stand alone te lezen. Te veel informatie loopt de lezer mis en dat maakt het begrijpelijk lezen van dit laatst deel wel wat problematisch. Dat is wel jammer maar heel begrijpelijk als men de personages bekijkt en verschillende lijnen in ogenschouw neemt. De beschrijvingen van de verschillende personages zijn al vormgegeven in het eerste deel en sporadisch komt er in het derde deel wat bij maar dat zijn geen hoofdpersonages. Jan Van Der Cruysse weet zijn personages helder en goed te omschrijven waardoor ze duidelijk in het verhaal geplaatst worden. De informatie die Van Der Cruysse in zijn baan op Zaventem heeft opgedaan, is natuurlijk een bron van inspiratie voor zijn boeken en juist deze informatie weet hij perfect in zijn boeken te verwerken. Van Der Cruysse weet een hele mooie balans te vinden.

De trilogie is af. Het werk zit erop, maar laten we hopen dat Van Der Cruysse de pen blijft hanteren want zijn verhalen zijn een genot om tot je te nemen.