Niet zomaar een verhaal

Er zijn schrijvers die heel veel bladzijden nodig hebben om hun verhaal te kunnen vertellen. Zij hebben te veel woorden nodig om hun gedachten goed op papier te kunnen zetten. Dat kan in sommige gevallen goed uitpakken en weet de schrijver zijn lezer lang aan zich binden. Maar met regelmaat blijkt toch dat de lezer vaker afhaakt omdat hij de kern van het verhaal kwijtraakt.


Auteurs die met weinig woorden een prachtig verhaal kunnen vertellen zijn er niet veel. Anthonie Holslag is er echter wel in geslaagd om een verhaal op papier te zetten waar een aantal dubbele bodems inzitten, die op het eerste gezicht niet direct boven komen drijven.
 Zijn Toevluchtsoord is een boek met diverse psychologische steken, die veel meer dan normaal aan het denken zet en houdt zijn lezers met enige regelmaat een spiegel voor en als ondertitel had het boek ook wel ‘wat zou jij doen?’ mee kunnen krijgen.


De vriendengroep Maude, Lars, Jennifer, Jonathan, Megan, Jeffrey en Jack komen eenmaal per jaar samen in een blokhut in het Adirondackgebergte. Deze blokhut is al sinds hun middelbareschooltijd hun toevluchtsoord om te ontsnappen aan de tijdsgeest van de begin jaren '90. Buitenbeentjes op school en in de maatschappij, ontsnapten ze ieder weekeinde naar de blokhut.


Echter dit jaar is het anders. De vriendengroep is volwassen geworden en de verschillen die er onderhuids altijd zijn geweest komen juist dit jaar meer dan ooit tot openbaring. De oude televisie in de blokhut vertoont beelden die afgrijselijk zijn en het blijkt dat de wereld die zij voor een lang weekeinde hebben achter gelaten op instorten staat. In plaats van de tienerjaren opnieuw te beleven, gaat de flinterdunne laag van hun vriendschap en lijkt het alsof hun toevluchtsoord geen garantie meer is voor een onbezorgd weekeinde.


Anthonie Holslag is geboren in Amsterdam en op jonge leeftijd naar de Verenigde Staten verhuisd, waar hij zijn tienerjaren doorbrengt. Tussen 2012 en 2016 brengt hij Zwarte Muren, Een bloed overgoten dageraad en In het kille ochtendlicht uit, waar hij fases van zijn leven in verwerkt. Toevluchtsoord is zijn eerste psychologische thriller.


Het omslag van het boek toont een groot aantal bijen, die op het eerste gezicht niet veel met het verhaal te maken hebben. Maar door het hele boek heen is de zin van bladzijde 28 'Je moet de Koningin doden om het hele nest te laten sterven' eigenlijk een rode draad.


Holslag weet op een prachtige wijze de vriendschappen die al jaren bestaan tot op het bot te fileren en de personages zijn zeer sprekend maar blijven een vorm van mystiek houden. Hij heeft weinig woorden nodig om veel te kunnen vertellen, waardoor de vaart in het verhaal blijft.
 De onderliggende spanningen binnen de groep worden laag voor laag duidelijker, waardoor de suspense in het verhaal blijft en nooit buiten de lijnen raakt, die de schrijver zorgvuldig heeft neergelegd.   


Het verhaal is in verschillende akten verdeeld, alsof het geschreven is voor een toneelstuk en met een aantal aanpassingen zou dit best mogelijk zijn, waarbij het publiek de vraag krijgt voorgeschoteld; wat zou jij doen?
 Niet alleen de vriendschap komt ter sprake maar ook de vraag; hoever kan de mensheid gaan om de wetenschap de overhand te geven en wat als dit fout gaat? Symboliek voor de Verenigde Staten van vandaag lijkt het gedrag van de ‘bijen’ die zonder tegensputteren achter hun ‘koning’ aanlopen.


In zijn nawoord schrijft Anthonie Holslag hoe dit verhaal tot stand is gekomen en dat dit in drie delen is gebeurd. De blokhut en de vriendengroep zijn niet verzonnen en het gebied waar dit afspeelt is, zoals hij het omschrijft, Trumpland en laat zien hoe een maatschappij wezenlijk kan veranderen en wat de gevolgen kunnen zijn.