Een voorspelbare thriller waarin spanning ontbreekt.

Susanne Jansson (1972-2019) was een Zweedse journaliste en fotografe die in New York en Göteborg woonde en werkte. Daarnaast schreef zij thrillers. Haar debuut Het offerveen verscheen in Nederland in 2018. In 2019 overleed zij. Haar laatste thriller Winterwater werd postuum in Nederland uitgebracht.

In een onbewaakt ogenblik ontsnapt de driejarige Adam aan de aandacht van zijn vader Martin en verdwijnt in het niets. De politie gaat uit van een noodlottig ongeval, concludeert dat Adam verdronken is en sluit het onderzoek. Martin voelt zich schuldig aan de dood zijn zoontje en kan deze niet accepteren. Hij herinnert zich dat Adam tijdens een slaapwandeling kort voor zijn dood in zichzelf praatte; 'Niet nu. Gauw, ik kom gauw.' Betekenen deze woorden dat iemand Adam gelokt heeft? Martin gaat op onderzoek uit en ontdekt op een zolder een doos met daarin aanwijzingen dat er in het verleden ongelukken met dodelijke afloop hebben plaatsgevonden op dezelfde datum als waarop Adam verdween. Steeds waren daar gezinnen bij betrokken die in hetzelfde huis woonden als Martin en zijn gezin.

Jansson heeft een frisse en heldere schrijfstijl waarmee zij mooie beelden oproept van het dunbevolkte eiland Orust in het westen van Zweden. De sfeertekeningen van de spaarzame dorpjes en de kleine woongemeenschappen zijn duidelijk. Het verhaal is origineel en goed uitgewerkt en het bovennatuurlijke element van de verleidelijke fluistering van de zee heeft toegevoegde waarde. Het maakt het verhaal op een aangename manier mysterieus.

De personages spreken tot de verbeelding. De aftakeling van de door schuld gekwelde Martin, zijn immense verdriet en hulpeloosheid worden met veel gevoel beschreven en weten te overtuigen. De rol die fotografe Maya in het verhaal speelt, maakt van haar een sympathieke en vasthoudende vrouw die probeert Martin weer terug te brengen naar de realiteit. Ook van andere personages, zoals Martins vrouw Alexandra en zijn vriendenkring, kun je je een goede voorstelling maken, hoewel hun bijdragen aan het verhaal beperkt zijn.

Met de originaliteit van het verhaal en de uitwerking van de personages is niets mis. Waar het in deze thriller aan ontbreekt is spanning en onvoorspelbaarheid, twee elementen die in een goede thriller niet mógen ontbreken. De ontwikkeling van het verhaal is aanvankelijk traag en pas halverwege ontstaat er enige opwinding, maar spannend wordt het nooit. Het maakt het verhaal onevenwichtig. Sommige gebeurtenissen zijn onlogisch, zoals het gemak waarmee geheim politiemateriaal wordt gelekt en waarover verder niets wordt uitgelegd. Dat doet afbreuk aan de geloofwaardigheid. Ook ontbreken onverwachte plotwendingen en is de ontknoping redelijk voorspelbaar.

Winterwater is een mooi geschreven thriller die plezierig leest, maar die door de afwezigheid van spanning als misdaadverhaal niet boven de middelmaat uitsteekt.