Opnieuw een kenmerkende Appel, met veel herkenbare stijlelementen en wendingen uit voorgaande boeken. Het draait om Eddie, een min of meer geslaagde crimineel die denkt heel wat te zijn in het milieu, maar die bij de minste of geringste tegenslag als een baksteen wordt gedropt door zijn 'vrienden'. Zijn vrouw Sylvia weet veel maar niet alles van zijn dubieuze inkomstenbronnen, en wordt het zo langzamerhand zat. Voeg daarbij het vreemgaand van Eddie en de daaruit resulterende zwangerschap bij diens vriendin, en de schietpartij waarbij Eddie gewond raakt. Uiteindelijk blijkt Eddie dus gewoon een loser te zijn en komt Sylvia als sterkste uit de strijd.
De ontknoping vind ik niet heel sterk: een plotseling uit het niets opduikende wraakzuchtige rivaal zorgt voor een definitieve oplossing van alle problemen en (bijna) iedereen leefde nog lang en gelukkig. Maar okay, ik heb het boek toch weer snel uitgelezen. Het leest gewoon lekker weg!