Tijdloze waarheden

Laat ik met de minpunten beginnen, want die zijn er.
Wel bekeken is dit boek 1 groot cliché over een menselijke archetype: de Amerikaanse red-neck.
Google maar even plaatjes van ‘trailer trash’ en je krijgt een goed beeld van dit boek.
Voor de jonge Demon Copperhead gaat het in zijn jeugd van kwaad tot erger, van het ene vreselijke pleeggezin naar het volgende. Het blijft overigens wel bij verwaarlozing, dus geen geweld of seksueel misbruik. Eindelijk zit het hem een beetje mee – Demon is goed in sport en dan tel je wel mee op een Amerikaanse school. Tot het ongeluk weer om de hoek komt kijken: een kapotte knie. En dat natuurlijk precies in de tijd dat Purdue Pharma met een geniale marketingcampagne het enorm verslavende OxyContin over het land uitstortte.
Zoals gezegd: nogal clichématig allemaal. Daarbij vond ik de eerste helft (of iets meer) van het boek nog goed leesbaar maar daarna ging het voor mij veel te veel over de vrienden en familie van Demon en niet meer over hem zelf. En toen ging het maar door, en ging het maar door. En het ging maar door. Echt veel te lang.

Losjes gebaseerd op het boek van Charles Dickens: ‘David Copperfield’. Met een aantal herkenbare gelijkenissen, voor als je Dickens hebt gelezen. Kingsolver heeft haar inspiratie daar opgedaan. Wat in positieve zin opvalt is haar schrijfstijl. Die vond ik erg goed, tot in de intiemste details. En ondanks de clichématige opzet, is dit verhaal wel een oprechte verkenning naar zingeving in een chaotisch wereld. Het lot van Demon kruist dat van vele anderen en weerspiegelt de verhalen van vele anderen die worden achtervolgd door de geest van een repressief verleden.
Tijdloze waarheden die de kern vormen van alle grote verhalen.

“Het wonder is dat je je leven met niets kunt beginnen, met niets kunt eindigen en daartussenin zoveel kunt verliezen.”

Met enkele kanttekeningen (te lang dus) zou ik dit boek toch zeker aanraden.