Wat een verhalenverteller!!

King geeft zelf aan dat hij korte verhalen lastiger vindt dan een complete roman. Dat mag hij vinden, maar ik blijf het wonderbaarlijk vinden hoe King in staat is om op slechts enkele pagina's zulke levendige en aansprekende karakters neer te zetten, inclusief de allerdaagse realistische wereld om hun heen.
Wat een verhalenverteller.

Twee pareltjes steken er bovenuit.
Na het lezen van De Antwoordman mag je je als lezer afvragen of het kennen van de toekomt een voor- of nadeel is. Misschien moet je niet alles willen weten en is het leven minder maakbaar dan we met zijn allen denken.
In het verhaal Ratelslangen maken we hernieuwd kennis met Vic Trenton, de man van Donna en vader van Tad. Moeder en zoon werden ooit (opgesloten in hun snikhete Pinto) belaagd door een hondsdolle Sint Bernard. Inderdaad: Cujo. We lezen hoe het Vic is vergaan en komen erachter dat het trauma hem nog steeds achtervolgt. Vic krijgt een onverachte erfenis maar met een venijnig addertje onder het gras. Het is lang geleden dat ik Cujo heb gelezen, en dat ga ik nou zeker nog een keer doen (het boek is beter dan de film!).

Kortom: ik heb genoten van deze verhalenbundel. Jammer dat 'ie al weer uit is.