De voldoening van het lezen van een mooie roman

Florence staat al jaren op mijn bucketlist. Maar wie wil daar vandaag de dag nog naar toe?! Zoals veel klassieke Europese steden is ook Florence verworden tot een grote toeristische attractie. Bah. Dan hoeft het van mij niet meer.
Wat blijkt: dit boek is een uitstekend alternatief voor een daadwerkelijk bezoek. Wat wordt die stad prachtig omschreven. De straten, de huizen, de bewoners, het eten, de wijn, het landschap, de muziek, de kunst en de cultuur. Juist aanleiding om Florence te willen bezoeken, hoor ik je zeggen. Maar nee: ik vind de schrijfstijl en daarmee de beschrijvingen zo magistraal … alsof ik er geweest ben.
In het echt kan het onmogelijk beter zijn dan dit. Ik voel het van binnen. En ik vink ‘m af op mijn bucketlist.

Een van de mooiste dingen van veel lezen, is dat je zomaar op een verhaal als dit kunt stoten. Zo vol leven. En personages wier levens op zo’n mooie manier met elkaar verbonden zijn, met zo’n diepte van liefde voor elkaar. En die zo’n bont gezelschap vormen met de onnavolgbare Ulysses en zijn geadopteerde dochter Alys, die voor de ogen van de lezer opgroeit tot een felle jonge vrouw.

Een leuk Nederlands accentje: een van de markante figuren uit het bonte gezelschap sluit een weddenschap af op Fanny Blankers-Koen, tijdens de Olympische spelen van 1948 in Londen. Hij wed dat ze 4 gouden medailles zal behalen. Afijn, ik zal niet spoileren.

Waarom is dit boek speciaal? Het is het proza. Het zijn de met elkaar verweven verhalen. Het zijn de historische gebeurtenissen. Het zijn de boeiende, eigenzinnige karakters. Het is de geschiedenis van Florence, Italië.
Ten slotte en vooral is het de voldoening van het lezen van een mooie roman.