Bloedheet krijgt je het van de namen die in het begin van het verhaal op je worden afgevuurd. Mies van Rossum verzorgt katten tijdens de vakantie van de baasjes. Zo ook bij Joop, waar ze ontdekt dat de brave dokter zich bezighoudt met kinderporno. Mooie gelegenheid om hem te chanteren en zo haar droomhuis bij elkaar te sparen. Maar Joop heeft een relatie met Fleur die in haar jeugd haar ouders doodschoot en tijdens haar internering kennis maakte met de lesbische Ans bij wie ze nu in huis woont. Fleur blijkt zwanger van de dokter en Ans heeft een oogje op Gonnie, Joops vrouw. Eerst worden er dode katten gevonden, dan het lichaam van Mies en vervolgens dat van Joop. Een raadsel voor Britt van Dijk van de Almeerse recherche, die bij haar onderzoek wordt geholpen door Ronnie, rechercheur in opleiding. Als een aantal verdachten – iedereen heeft wel een motief – in een ruimte bijeen is, wordt opgemerkt dat het wel een klucht lijkt. Dat is het verhaal ook; zeker geen literaire thriller. Eerder een politieroman vol clichés, of liever, een politieklucht.
Reageer op deze recensie