Het vervolg op Coeur de Boef (2011). kan los daarvan worden gelezen, al geeft de auteur voor de zekerheid toch maar een samenvatting. Arthur Doringen, hoofdpersonage in dit tweeluik, verliest in deel 1 vrouw en kind. In deel 1 is hij CEO van de Emilius-holding, een energiebedrijf dat hij nieuw leven in moet blazen en heeft hij een verhouding met Suzanne Flores. Van alle (onverwachte) kanten komt hij weer onder druk te staan. Het bedrijf moet afzien van bepaalde investeringen. Schaliegas, daar draait het om en om Russische belangen in de transeuropese pijpleiding om Russisch gas naar Europa te brengen. Maar een Europees consortium wil die bypassen door middel van de Nabucco-pijpleiding met gas uit de voormalige Sovjet-republieken. Zijn tegenstanders schuwen geen enkel middel en het gaat er bepaald niet zachtzinnig aan toe ervaren Doringen en zijn vriendin. De zwangere Suzanne wordt zelfs ontvoerd om de druk op te voeren.
Tja, dat weten we dan na een uiterst vlak verhaal, verteld met fletse personages en een plot met als enige ontknopingsmogelijkheid een bloedbad. Dermaux heeft zichzelf (en de lezer) een dienst bewezen door een tweeluik te maken en geen trilogie. Het is nu al gekunsteld en niet echt – of echt niet – spannend. Een ster voor de uitleg over de energieproblematiek en de goede bedoelingen.