Lezersrecensie
Meesterlijk!
Ken je dat, dat je een boek hebt liggen dat je super graag wilt lezen, maar er nog niet de tijd voor hebt om het boek recht te doen? Dat had ik met het boek ‘November’ van Jerrad Hoff. Uiteindelijk vond ik de tijd tijdens een city trip naar Londen. Blijken wachten op vliegvelden en reizen met het openbaar vervoer toch nog ergens goed voor te zijn!
Het verhaal speelt zich gedeeltelijk af in, jawel, Londen! Dat was dan wel weer heel toevallig dat ik dit las tijdens mijn city trip.
Zoals met elk boek van Jerrad Hoff die ik de afgelopen jaren heb gelezen, werd ik ook bij dit boek vanaf het begin weer helemaal meegezogen in het verhaal. Alles lijkt helemaal perfect in het leven van Poppy en Mason, tot het noodlottige ongeval... Ik huil niet snel bij boeken, maar ik moet zeggen dat ik bij de beschrijvingen van het ongeluk (elke keer krijg je hiervan een nieuwe snipper te lezen), wel moeite had om mijn tranen te bedwingen. Jerrad beschrijft alles zo rauw, dat het bijna leek alsof ik mijn eigen kinderen verloor! (op een citytrip met een vriendin terwijl je kinderen thuis zijn, is dat eerlijk gezegd niet een super gedachte...)
Van zijn eerdere boeken was ik al wat gruwelijkheden gewend en ik heb daar ook nooit een probleem mee gehad om dat te lezen. Toch bevat dit verhaal niet een heel groot gedeelte ‘gruwelijkheden’. Er worden wel scènes beschreven, maar niet uitvoerig, dus je kunt je eigen fantasie er op los laten.
Het boek heb ik na de laatste bladzijde met een glimlach en een zucht dichtgedaan. Weer een geweldig verhaal uit de pen van Jerrad Hoff, en weer eentje waarbij ik de hoofdpersoon (Poppy) in mijn hart heb gesloten. Want ondanks wat ze uiteindelijk heeft gedaan, is ze oprecht een goed mens!
Het verhaal speelt zich gedeeltelijk af in, jawel, Londen! Dat was dan wel weer heel toevallig dat ik dit las tijdens mijn city trip.
Zoals met elk boek van Jerrad Hoff die ik de afgelopen jaren heb gelezen, werd ik ook bij dit boek vanaf het begin weer helemaal meegezogen in het verhaal. Alles lijkt helemaal perfect in het leven van Poppy en Mason, tot het noodlottige ongeval... Ik huil niet snel bij boeken, maar ik moet zeggen dat ik bij de beschrijvingen van het ongeluk (elke keer krijg je hiervan een nieuwe snipper te lezen), wel moeite had om mijn tranen te bedwingen. Jerrad beschrijft alles zo rauw, dat het bijna leek alsof ik mijn eigen kinderen verloor! (op een citytrip met een vriendin terwijl je kinderen thuis zijn, is dat eerlijk gezegd niet een super gedachte...)
Van zijn eerdere boeken was ik al wat gruwelijkheden gewend en ik heb daar ook nooit een probleem mee gehad om dat te lezen. Toch bevat dit verhaal niet een heel groot gedeelte ‘gruwelijkheden’. Er worden wel scènes beschreven, maar niet uitvoerig, dus je kunt je eigen fantasie er op los laten.
Het boek heb ik na de laatste bladzijde met een glimlach en een zucht dichtgedaan. Weer een geweldig verhaal uit de pen van Jerrad Hoff, en weer eentje waarbij ik de hoofdpersoon (Poppy) in mijn hart heb gesloten. Want ondanks wat ze uiteindelijk heeft gedaan, is ze oprecht een goed mens!
2
Reageer op deze recensie