Is de serie net zo goed?

Op 6 februari verschijnt er een nieuwe Netflix serie, de Åremorden, gebaseerd op de boeken van Viveca Sten. Eerder mocht ik al deel één lezen, De Verborgen in de sneeuw en nu ook deel twee, Verborgen in de schaduw. Viveca schreef de twee delen tijdens de corona lockdown terwijl zij zich in Åre bevond, de standplaats van hoofpersonages Daniel en Hanna.

Zou de serie net zo goed zijn als de boeken? Ik kan het me haast niet voorstellen, want Viveca Sten weet de verhoudingen tussen de personages heel sterk neer te zetten en hun gevoelens en gedachten spelen de hoofdrol in het sterke en spannende slot.

Een moord is zeldzaam in Åre, maar toch worden de rechercheurs Daniel Lindskog en Hanna Ahlander binnen een paar maanden opnieuw geconfronteerd ermee. Voormalig top-skiër Johan Andersson wordt dood gevonden in het bos, vastgebonden en heftig mishandeld.

Door middel van korte hoofdstukken, ingedeeld in de dagen tijdens het moordonderzoek, zorgt Viveca Sten ervoor dat je aandacht geen moment verslapt. Twee verhaallijnen vullen elkaar sterk aan, de ene die van het onderzoek, de andere die van de jonge Rebecka, wiens leven niet is zoals ze vooraf had bedacht. Vooral haar verhaallijn roept vragen op en laat je speuren naar aanknopingspunten.

De persoonlijke levens van Hanna en Daniel spelen net als in deel een, wederom een rol in het boek, maar worden ook verder verdiept.

Het is wederom een fijne scandi-thriller om te lezen, Viveca Sten neemt in het begin even de tijd om de personages te introduceren, maar als dat voor elkaar is, gaat het in een toegankelijke schrijfstijl in volle vaart vooruit. Je moet gewoon weten hoe-wat-waar en leeft mee met de personages. Het plot is spannend tot het allerlaatst en smaakt naar meer.

Ik geef Verborgen in de schaduw vier sterren en ben er nog niet uit of ik de Netflix serie zal gaan kijken. Misschien toch gewoon maar lekker met een boek op de bank.