Lezersrecensie
Mijn hart is in ieder geval geraakt
Ik ben zo iemand die iedere keer opnieuw in slaap valt tijdens het lezen en misschien was dit bij dit boek wel goed, anders ging ik toch wel een paar slapeloze uurtjes gehad hebben. Het heeft me geboeid en geraakt van begin tot einde.
Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven geschreven, je hebt Charlotte en Jasper die na lang twijfelen toch beslissen om zwanger te worden, dan heb je nog Nicole en Sjoerd waar zwanger worden niet van een leien dakje loopt en daarnaast is er ook Chelsea die ongewenst zwanger wordt. Tijdens het lezen wordt langzaamaan duidelijk hoe hun levens in elkaar vervlochten zijn en hoe moeilijk maar tegelijkertijd mooi ouderschap wel kan zijn, hoe het leven een les in loslaten is.
Vanuit de verschillende perspectieven leer je ieder personages en hun omgeving kennen. Door de heel toegankelijke schrijfstijl en goeie beschrijvingen, leefde ik met ieder personage heel erg mee, soms met een lach, andere momenten, zoals tijdens het lezen van de brieven van Charlotte was het zelfs met een traan, zo mooi! Misschien komt dit omdat ik zelf mama ben, maar ik kan me heel moeilijk voorstellen dat dit boek iemand onberoerd laat.
In het dankwoord schrijft de auteur dat ze hoopt met Wenskind veel harten te raken, wel, ik kan je al zeggen dat je mijn hart in ieder geval geraakt hebt.
Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven geschreven, je hebt Charlotte en Jasper die na lang twijfelen toch beslissen om zwanger te worden, dan heb je nog Nicole en Sjoerd waar zwanger worden niet van een leien dakje loopt en daarnaast is er ook Chelsea die ongewenst zwanger wordt. Tijdens het lezen wordt langzaamaan duidelijk hoe hun levens in elkaar vervlochten zijn en hoe moeilijk maar tegelijkertijd mooi ouderschap wel kan zijn, hoe het leven een les in loslaten is.
Vanuit de verschillende perspectieven leer je ieder personages en hun omgeving kennen. Door de heel toegankelijke schrijfstijl en goeie beschrijvingen, leefde ik met ieder personage heel erg mee, soms met een lach, andere momenten, zoals tijdens het lezen van de brieven van Charlotte was het zelfs met een traan, zo mooi! Misschien komt dit omdat ik zelf mama ben, maar ik kan me heel moeilijk voorstellen dat dit boek iemand onberoerd laat.
In het dankwoord schrijft de auteur dat ze hoopt met Wenskind veel harten te raken, wel, ik kan je al zeggen dat je mijn hart in ieder geval geraakt hebt.
1
Reageer op deze recensie