De jongen achter in de klas

Op 2 september zag de auteur Onjali Q. Raúf een foto in de krant van een jongetje dat in Turkije dood op het strand lag. Hij heette Alan Kurdi en hij was gestorven toen hij nog een peuter was en met zijn familie de Egeïsche Zee probeerde over te steken, van Turkije naar Griekenland. Na het zien van deze foto kwamen er veel vragen op. Deze vragen spoorden de auteur aan om in actie te komen. Ze zocht organisaties op die het leven van vluchtelingen probeerden te redden, en zamelde zo veel mogelijk geld voor hen in. Het boek De jongen achter in de klas heeft ze hierna geschreven. Ahmets stille kracht is een eerbetoon aan de vele jonge kinderen die zij heeft ontmoet, in de vluchtelingenkampen in Calais en Duinkerken.

De jongen achter in de klas is een prachtig, gevoelig verhaal. Een verhaal wat indruk maakt. Het is geschreven vanuit de ik-persoon, die 9 jaar is. Later ontdek je dat dit een meisje is en zij Alexa heet.
Achter in de klas was een lege stoel. Het was geen bijzondere stoel. Hij was gewoon leeg omdat er niemand zat. Maar op een dag, drie weken nadat school weer was begonnen komt het schoolhoofd, juf Sanders met een nieuwe jongen de klas binnen. Hij heet Ahmet en is net naar Londen verhuisd.
De ik-figuur is onder de indruk en er komen 11 vragen in haar op. Samen met de vrienden Tom, Josie en Michael probeert zij contact te maken met Ahmet. Dit gaat moeizaam want hij praat en lacht nooit en hij houdt niet van snoep. Met een granaatappel maakt de ik-figuur indruk en wanneer Ahmet zijn verhaal vertelt komen ze achter de waarheid. Ahmet heeft zijn land moeten ontvluchten vanwege de oorlog. Samen met zijn vader, moeder en kleine zus is hij weggegaan. Zijn kleine zus is verdronken in zee en zijn vader en moeder heeft hij niet meer gezien. Op de dag hoort de ik-figuur dat de grenzen voor vluchtelingen dichtgaan. Dit mag niet gebeuren, want dat zou betekenen dat Ahmet niet meer herenigd kan worden met zijn vader en moeder.
Samen met haar vrienden bedenkt de ik-figuur een plan. Een plan waar ze zelfs de koningin bij nodig hebben. Lukt het ze om de vader en moeder van Ahmet op te sporen, zodat het gezin weer herenigd wordt?
Het verhaal is voor kinderen geschreven en is verdeeld in zesentwintig hoofdstukken. Je volgt het leven van de ik-figuur. Zij woont met haar moeder alleen op een flat, vader is vroeg overleden. Haar gevoel en gedachten worden op een fijne manier beschreven. Niet iedereen trekt het lot aan van Ahmet. Een klasgenoot Brendan is een grote pestkop en ook een van de leerkrachten heeft een opvallende rol. Gelukkig zijn daar juf Kahn en juf Hemsi. Zij zijn onder de indruk van het plan, wanneer ze ontdekken wat de ik-figuur heeft bedacht. Een plan wat niet zonder gevaren was en zorgt voor de nodige spanning.
Op de verjaardag van de ik-figuur wordt er een envelop overhandigd. Een envelop met een geweldige boodschap.
Met het verhaal De jongen achter in de klas worden kinderen geprikkeld om na te denken over het lot van vluchtelingen. Mensen die door omstandigheden alles achter zich laten.