Stap voor stap gaan we de grootste uitdagingen aan.

Een vrolijk meisje lacht ons toe… En morgen nog een keer is de titel. Direct komen er reacties. Iedereen weet wel iets te noemen wat elke dag terug komt. Wanneer we daarna de eerste zin voorlezen, wordt er gegniffeld. De kinderen vertellen dat ze vaak vroeg wakker zijn en dan gezellig op hun kamer blijven totdat een van de ouders roept dat het tijd is om op te staan.
De hoofdpersoon in dit prentenboek geeft ons een kijkje in haar leven. Zij heeft een flinke bos krullen en vandaag gaat ze voor het eerst zelf haar haar doen.
Daar heeft ze een aantal spullen voor nodig en die worden netjes uitgestald. Even voelt ze zich onzeker, maar na een diepe ademhaling gaat ze de uitdaging aan. Stap voor stap neemt ze de lezer mee . Terwijl de hoofdpersoon haar haren verzorgd, krijgt ze bij elke handeling de wildste fantasieën en maken wij kennis met wilde waterwegen, een creepy crémebeest, een koppige knoop en een kwebbelende kam.
Esohe Weyden heeft een verhaal geschreven, vanuit het ik-perspectief. In En morgen nog een keer worden de lezers uitgedaagd, voelen ze herkenning en worden ze uitgedaagd om mee op avontuur te gaan. Wat in het begin een strijd lijkt, blijkt later een geweldig spannend avontuur te zijn. In de tekst staan een aantal vragen, die de hoofdpersoon aan zichzelf stelt. Tegelijkertijd zorgt dit ervoor dat de lezers betrokken blijven. We denken aan onze eigen routines, die we elke dag doen. Soms gaat dit ons makkelijk af en een andere keer wordt het een uitdaging. De illustraties sluiten perfect aan bij de tekst. Deze zijn getekend door Mijke Coebergh. Het gevoel dat de hoofdpersoon krijgt bij haar uitdaging is van haar gezicht af te lezen. Naarmate we verder in het verhaal komen, leven we met haar mee.
Op het eind krijgt iedereen een mooie boodschap… De grootste uitdagingen zullen lukken als je ze aangaat, stap voor stap! En morgen nog een keer!