Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Laat je tranen maar gaan...

Jufelsie 25 september 2024
‘Tranen met tuiten’ is de titel van dit boek, geschreven door Noemi Vola. Een titel die ons nieuwsgierig maakt. Vooral ook omdat er rondom een grote fontein zoveel verschillende dieren te vinden zijn. Iedereen huilt wel eens. De ene keer omdat je pijn of verdriet hebt. Een andere keer van blijdschap. Sommige houden niet op met huilen, bij andere zie je een klein traantje rollen. Dat het goed is om flink te huilen laat Noemi Vola met dit boek zien. In ‘Tranen met tuiten’ ontdekken we dat je met tranen nuttige dingen kunt doen.
Vul een pan met traanwater en kook er de pasta in. Gebruik tranen om te dweilen of je tanden te poetsen. In de winter kun je schaatsen op bevroren tranen en in de lente helpen tranen de bloemen om uit te komen. Er worden tal van nuttige dingen genoemd die je kan doen met tranen.
Bij de titel denk je aan verdriet. Gaan we dan een verhaal lezen waar we treurig van worden? Helemaal niet. We maken kennis met een worm, die erg sip kijkt en een traantje laat rollen. Hij stopt niet met huilen en ineens zien we hem in een grote plas dobberen. We krijgen een lach op ons gezicht en die verdwijnt niet meer omdat we verschillende verrassende dingen ontdekken.
Zodra je het boek openslaat zie je een hele verzameling dieren die een traantje laten. Een mooie uitdaging om de dieren te benoemen. Dat huilen normaal en helemaal niet erg is om soms te huilen krijgen we met dit boek mee. Verdriet is een emotie die de kinderen herkennen. Door flink te lachen krijgen ze ook tranen, nu zijn het tranen van geluk.
Noemi Vola heeft gezorgd voor een gevoelige tekst met vrolijke grappige tekeningen in zachte pastelkleuren. Hierbij staan soms kleine uitspraken of vragen.
De roze worm huilt flink en komt regelmatig in het verhaal terug. Gelukkig kan hij ook lachen. Op het eind ligt hij in een zwembad, gevuld met traanwater.
Het boek is dan bijna uit. Is dat jammer… laat je een traantje? Tja, boeken hebben nu eenmaal een einde. Alles in het leven heeft een einde, behalve tranen… daar komt nooit een einde aan!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Jufelsie

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur