Niet opgeven, maar stug doorgaan!

De verdeeldheid tussen buren en vrienden in het dorpje Foxhol tijdens WO 2 kon niet groter zijn. Mensen leefden constant in onrust. Het was dan ook moeilijk te weten wie te vertrouwen was en wie niet. Mensen gingen heel ver om hun eigen vel te redden tijdens de oorlog. Vaders die in het verzet zaten werden overdag of ’s nachts opgepakt door de Duitse Soldaten. Hierdoor werden kinderen snel volwassen. Zo verliep ook het verhaal van Klaas Nieboer, 13 jaar, zoon van een verzetsstrijder die opgepakt werd voor illegaal slachten.
Het boek kreeg een doorlopende foto, die zowel de voorkant als de achterkant van de hardcover versieren, waarbij een man verdoken wegwandelt van de overvliegende oorlogsvliegtuigen en vrije vogels die errond vliegen. Nieuwsgierigheid wordt direct opgewekt. Binnenin het boek werden de verschillende hoofdstukken steeds gescheiden door 4 verschillende terugkerende zwart/wit foto’s. Enkel bij het laatste hoofdstuk werd gekozen voor een geheel andere foto. Ook de laatste kanttekening vond ik heel speciaal.
Ik hou van geschiedenisverhalen waar personages niet altijd fictief zijn, waar naast veel waarheden toch nog altijd die magie van mysterie rond hangt of het waar gebeurt is of niet. Voor mij is en blijft het nog altijd de kunst van de schrijver om dit met zoveel gevoel op te schrijven dat men zich tijdens het lezen dan ook in de tijd gaat gaan vertoeven. Met de achtergrond als historicus en docent geschiedenis kan Bram Baptist zich niet beter gaan inleven in die periode van de levenslijn. Hij heeft een prachtig oorlogsverhaal neergeschreven als eerbetoon aan Klaas Nieboer, een verzetsstrijder van amper 13 jaar en gefusilleerd op 19 jarige leeftijd in het concentratiekamp Vught.
Vooraan het boek krijg je naast een overzicht van de hoofdstukken ook een verklarende woordenlijst. Voor zij die nog niet veel oorlogsverhalen gelezen hebben, kan die zeer handig zijn om te gebruiken tijdens het lezen.
Het verhaal begint direct “to the point”, waardoor je meteen in de huiskamer van Klaas nieuwsgierig gaat mee bespieden door het vensterraam, om te weten te komen wat er zich in de straat afspeelt. De hoofdstukken zijn niet kort, maar zijn zo neergepend dat je heel vlotjes van het ene naar het andere hoofdstuk overgaat. Enige leeservaring van de lezer is hier wel nodig. Merendeel van de geschiedenis is geschreven door de ogen van Klaas, maar conversaties tussen zijn vrienden, ouders en leerkrachten zijn een leuke afwisseling.
Na het verhaal neemt Bram ons mee naar Foxhol op zoek naar aanwijzingen van Klaas en andere verzetsstrijders. Met een krop in de keel en in mijn achterhoofd de quote die Klaas tijdens dit verhaal te kennen gaf : “Niet opgeven maar stug doorgaan en hard werken”, kan ik dit boek met een blij gevoel sluiten. Blij omdat een naam die aandacht krijgt die hij verdient en die niet in de vergeethoek zal verdwijnen.