Lezersrecensie
Een weinig literair cadeau
Van Shakespeare naar Spits Boekenweekgeschenk.
De tienjarige Jimmy wordt beste vrienden met Tristan, een vluchteling uit Kosovo. Jimmy is tevreden in zijn positie van ultieme helper bij schoolopdrachten, maar wordt later zelf lijdend voorwerp bij een plan om de famillie voor uitzetting te behoeden.
Het meest interessant zijn de onderlinge verhoudingen: Jimmy komt uit een moeilijk gezin en haalt veel trots uit zijn positie als hulpje. Als Tristan meer zijn gelijke wordt en de hulpvraag omdraait raken de verhoudingen aangetast.
De locatie heeft aantrekkingskracht; waar in een klein dorp de uitgerektheid van de kindse tijdservaring wordt verbeeld met de fascinatie voor de flippo-verzameling.
Toch voelde – zeker de eerste helft – te veel als een moralistisch verhaaltje, een veredeld jeugdboek waar de kracht van taal onvoldoende tot uiting komt. Zinnen zijn simpel en blijven weinig hangen. Wie Carroll of Twain kent weet dat ook binnen de simpliciteit je de kinderlijke psyche oneindig veel dieper kunt tonen.
Pas op het einde zet Spit de lezer aan het denken en komt het verhaal tot een mooie climax. Leuk voor tussendoor, maar de jubelende recensies snap ik niet.
Maar koop vooral een boek deze week en beoordeel of ik er geheel naast zit.
De tienjarige Jimmy wordt beste vrienden met Tristan, een vluchteling uit Kosovo. Jimmy is tevreden in zijn positie van ultieme helper bij schoolopdrachten, maar wordt later zelf lijdend voorwerp bij een plan om de famillie voor uitzetting te behoeden.
Het meest interessant zijn de onderlinge verhoudingen: Jimmy komt uit een moeilijk gezin en haalt veel trots uit zijn positie als hulpje. Als Tristan meer zijn gelijke wordt en de hulpvraag omdraait raken de verhoudingen aangetast.
De locatie heeft aantrekkingskracht; waar in een klein dorp de uitgerektheid van de kindse tijdservaring wordt verbeeld met de fascinatie voor de flippo-verzameling.
Toch voelde – zeker de eerste helft – te veel als een moralistisch verhaaltje, een veredeld jeugdboek waar de kracht van taal onvoldoende tot uiting komt. Zinnen zijn simpel en blijven weinig hangen. Wie Carroll of Twain kent weet dat ook binnen de simpliciteit je de kinderlijke psyche oneindig veel dieper kunt tonen.
Pas op het einde zet Spit de lezer aan het denken en komt het verhaal tot een mooie climax. Leuk voor tussendoor, maar de jubelende recensies snap ik niet.
Maar koop vooral een boek deze week en beoordeel of ik er geheel naast zit.
1
2
Reageer op deze recensie