En nu de TV-serie!

Nadat topcrimineel Danny Hecker op spectaculaire wijze weet te ontsnappen uit de gevangenis, tast de politie volkomen in het duister. Als Hecker een tijdje later dood uit het water wordt gevist, tezamen met een bij de politie onbekende vrouw, loopt het onderzoek dood. Via een politiebericht op de televisie wordt Fred Benter bij deze zaak betrokken. Hij is de enige die zijn ex, de dode vrouw Jaël Zamka, kan identificeren. Dit is het begin van een klopjacht op de moordenaar, niet alleen door Benter en zijn bevriende journalist de Wacht, maar ook door de politie. Het lijkt er op dat de politie alles in de doofpot probeert te stoppen en de dood van Hecker wil afdoen als een ongeval. Door nieuwe ontwikkelingen in de zaak bombardeert de politie Benter ineens tot hoofdverdachte. Alleen hoofdagente Yvon Matiber, een oude bekende van Benter, geeft hem het voordeel van de twijfel.
Advocaat Fred Benter en journalist Donald de Wacht spelen in De afrekening, de tweede misdaadroman van Jac. Toes, wederom de hoofdrol. Eerder deden ze dat al in Dubbelspoor, waarin ook Jaël Zamka een rol speelde. Benter, de Wacht en hun onorthodoxe methoden om misdaden op te lossen, maken de boeken interessant en erg spannend. Juist de combinatie van advocaat en journalist is een goede vondst. Beide mannen hebben hun eigen kennis en bronnen. Verder laat Jac. Toes vooral in dit boek zien dat research zijn handelsmerk is. Het politieapparaat is in nog geen enkele andere misdaadroman zo grondig en duidelijk omschreven. Je gaat je hierdoor zelfs afvragen waarom dit boek nergens meer verkrijgbaar is. Niet voor niets was De afrekening destijds genomineerd voor de Gouden Strop.
Het boek sleurt je mee in gebeurtenissen die ontleend zijn aan de IRT-affaire, die in de jaren negentig politie en justitie in Nederland teisterde. Moord, zelfmoord, omkoping, verduistering, alles komt aan de orde. Dat het boek in 1994 al verscheen, is nauwelijks te merken. Hier en daar wordt echter nog over de gulden als betaalmiddel gesproken en is de mobiele telefoon een noviteit. Maar dat zijn kleinigheidjes die zeker niet storend zijn. Het verhaal heeft zoveel vaart, is nog steeds zo actueel en bezit zodanig goede karakters, dat je je afvraagt waarom De afrekening nooit is verfilmd, of waarom er geen televisieserie van is gemaakt? Want Benter en de Wacht doen zeker niet onder voor Grijpstra en de Gier, De Cock en Vledder of Boks.
Jac. Toes heeft met Fred Benter een fantastische hoofdrol-speler voor zijn boeken gecreëerd. Echt verrassend is het dan ook niet dat Jac. Toes na tien jaar afwezigheid en vier boeken verder Fred Benter weer op het toneel laat verschijnen in zijn laatste misdadroman De kleine leugen. Toch leer je Fred Benter nergens beter kennen dan in de eerste drie "Benter en de Wacht" boeken; Dubbelspoor, De afrekening en Verraad. Hopelijk is er weer een begin gemaakt en gaat Jac. Toes weer verder met dit ijzersterke duo.