Het boek De Goddelijke Selectie gaat verder waar De Vijfde Colonne eindigt, hoewel het boek eigenlijk ook heel goed los te lezen is. Na de zoveelste oorlog op aarde is er een onafhankelijke internationale organisatie ontstaan die toeziet op wereldvrede; de Internationale Commissie voor de Ontwikkeling van Seculariteit, de ICOS. Vele landen sluiten zich aan bij deze organisatie die toeziet op vrede in het wereldlijk leven. Maar brengt deze organisatie wel wat er van wordt verwacht? Of heeft deze organisatie andere doelen voor ogen?
Sean Gallagher, journalist van de Washington Post, komt bij toeval achter de waarheid en de verborgen agenda van de ICOS. Na publicatie van zijn artikel over de ICOS moet Sean vluchten voor deze organisatie, maar ook de CIA zit achter hem aan. Mensen om hem heen verdwijnen. Zijn in Vlaanderen wonende vriend Hans Bergen, voormalig advocaat, komt hem net als in De Vijfde Colonne, ter hulp om de waarheid te doorgronden. Bij toeval komen beide vrienden elkaar tegen tijdens een toespraak van de ICOS en al snel reizen Sean en Hans de wereld rond op zoek naar bewijzen om hun gelijk te halen. De wereld om hen heen verandert door toedoen van de ICOS, Sean en Hans staan er steeds meer alleen voor. Maar dan krijgen ze hulp uit onverwachte hoek.
Auteur W.G. van Dorian laat in zijn boeken tijden herleven, verschrikkingen die in de Tweede Wereldoorlog in Europa plaatsvonden gebeuren weer, en dat zet de lezer aan het denken. Wat is er inderdaad mogelijk? Herhaalt de geschiedenis zich? Van Dorian vergt veel van de lezer, de lezer moet accepteren dat de auteur een wereld voorschotelt waarvan men dacht dat het nooit meer zou gebeuren. Het boek, hoe ongelofelijk soms ook, is gebaseerd op de geschiedenis, met alle verschrikkingen en oorlogen. De waarheid is dat het nog niet zo lang geleden in de Balkan al heeft plaatsgevonden. Met de creatie van journalist Sean Gallagher is het mogelijk om alle verschrikkingen over te brengen op de lezer. Het verhaal, de geschiedenis, eigenlijk alles aan het boek maakt dat je het boek niet in één keer kunt uitlezen, steeds moet je stoppen vanwege de verschrikkingen, de mogelijkheden dat het kan gebeuren en zoals al vaker genoemd de geschiedenis.
Van Dorian heeft met De Goddelijke Selectie bewezen geen eendagsvlieg te zijn, met dit boek heeft de auteur laten zien een geheel eigen genre te hebben ontwikkeld, een genre dat niet in een paar woorden is te beschrijven. Dit genre moet je zelf beleven.