Stilistisch zeer sterk

Carolien Blijham lijkt een perfect leven te lijden, maar dan verandert haar leven. Haar man gaat vreemd en er lijkt een eind te komen aan hun ‘perfecte’ relatie. Om zichzelf te beschermen heeft Carolien een plan, dat niet mis kan gaan. Tot in alle details regelt Carolien de moord op haar man, aan alles is gedacht. Het zou de perfecte moord zijn, ware het niet dat…
Na twee boeken over inspecteur Leendert, kruipt John Brosens in zijn derde misdaadroman in de huid van een vrouw. Deze vrouw, Carolien, lijdt aan boulimia en leeft elke dag in angst (zoals op de achterflap staat te lezen). Als geen ander weet Brosens met deze ingrediënten de lezer mee te nemen in zijn verhaal. Zijn vlotte verteltrant en verrassende wendingen lijken zijn handelsmerk te zijn geworden. Maar, de hoofdvraag is natuurlijk komt Carolien ermee weg?
Het boek begint met veel spanning, maar na een paar hoofdstukken is die compleet verdwenen om pas aan het einde weer terug te keren. Tussendoor moet wel de speurtocht van inspecteur Meerdink, het wel en wee op het kantoor van David en de begrafenis worden doorgenomen. Dat het boek toch de aandacht vasthoudt, is te danken aan de schrijfstijl.
Er zijn nog meer bezwaren. Zo is het jammer dat de achterflap zoveel van de inhoud van het boek verraadt, waardoor en paar plotwendingen niet verrassend meer zijn. Ook had John Brosens meer uit het karakter van Carolien kunnen halen. Vooral haar strijdt tegen haar ziekte Boulimia blijft volgens mij onderbelicht. En dan is er nog de wisselvalligheid wat vertelperspectief betreft. Soms ziet de auteur de gebeurtenissen door de ogen van de dader, soms door de ogen van opsporingsambtenaar, inspecteur Meerdink. Maar zo inconsequent dat het einde van het verhaal een beetje uit de lucht komt vallen.
Toch kan al met al geconcludeerd worden dat John Brosens met Zwart fortuin wederom een goed verhaal heeft geschreven. Stilistisch is het zeer sterk. Maar ik hoop wel in zijn volgende boeken inspecteur Leendert Vosmeer weer te zien, want opsporingsboeken liggen hem volgens mij toch beter.