De nederlandse maagd

De Nederlandse Maagd is een boek dat gaat over een Nederlands meisje. Ze heet Janna en ze krijgt schermles van een vriend van haar vader in Duitsland, maar dan komt ze er achter dat er allemaal dingen vooraf zijn afgegaan tussen haar vader en die vriend. De Nederlandse Maagd is een boek dat zeker wel een grote indruk bij mij achter heeft gelaten, maar die indruk is eigenlijk zeer negatief. De schrijver Marente de Moor heeft mij met dit boek echt zwaar teleurgesteld. Toen ik de achterkant van het boek voor het eerst las had ik erg veel zin om het te lezen en eigenlijk heeft er wat er op de achterkant van het boek stond ook plaatsgevonden maar dan wel op een saaie minder spannende manier. Er zat zeker potentie in het verhaal zelf, dat een meisje meer gaat leren over schermen bij een goede vriend van haar vader die mee heeft gevochten in de 2e wereldoorlog en ook woont ze wel in een eng en spannend huis en er worden in het verhaal bloederige schermgevechten georganiseerd en wat is er nou toch gebeurd tussen haar vader en zijn vriend? Maar helaas zijn al die dingen tegen mij verwachtingen toch wel echt slecht uitgewerkt en alle delen van het verhaal vind ik toch niet echt goed verbonden met elkaar, waardoor het niet echt een verhaal was voor mijn gevoel. Telkens als ik weer bij een nieuw hoofdstuk was aangekomen dacht ik dat ik aan een nieuw boek was begonnen. Er zijn wel een paar leuke plottwisten in dit boek, maar toch voelen ze vooral gedwongen aan, om de lezer nog langer het boek te laten lezen. Ook zijn veel keuzes van de Hoofdpersoon Janna gewoon dom en raar en dit maakt het heel moeilijk om te lezen en ja ze is nog jong, maar er is een verschil tussen een gehaaste keuze van een jong meisje en een ronduit domme keuzes maken. Dit maakt het boek juist niet spannender en leuker, zoals de schrijver dit met die gedachte heeft geschreven, maar juist minder aantrekkelijk om verder te lezen. Mede hierdoor heb ik niet genoten van dit boek. Ook vind ik dat de schermstukjes in dit boek slecht worden beschreven. Het gebeurd of heel snel en is het na 2 zinnen al klaar, of wordt alles maar dan ook alles beschreven. En ook al word alles beschreven toch weet je nog steeds niet wat er nou eigenlijk aan de hand is, omdat het zoals ik al eerder gezegd had niet echt een verhaal is. Veel personages in dit boek zijn ook simpel gezegd niet interessant en je vergeet hierdoor makkelijk wat ze in het verhaal betekenen. Soms lijken ze ook voor 1 seconde belangrijk voor het verhaal te zijn en dan denk je dat er iets spannends gaat gebeuren met die persoon of wil je meer weten over hem/haar en dan zijn ze volgend hoofdstuk alweer weg en komen ze niet meer voor in het verhaal. Hierdoor krijg ik geen gevoelens bij de personages en word ik niet echt meegetrokken in het verhaal zelf. Ook hoopte ik dat dit boek een thema had met bijvoorbeeld een wijze les, maar in werkelijkheid zit er geen één les in dit boek verwerkt. Een wijze les is voor mij wel dat ik echt nooit meer een boek van Marente de Moor wil lezen. Over het algemeen zal ik dit boek aan niemand aanraden en als ik dit boek een cijfer zal moeten geven tussen de 1 en de 10 zou dit boek van mij een 3 krijgen.