Eerlijke dagboekfragmenten van een jonge mama die twee keer kanker overwon

Kanker. Iedereen kent wel iemand met kanker. Maar hoe dichtbij ook, nooit weet je echt hoe het voelt. De dagboekfragmenten van Serap geven je een inkijkje in haar gevoelens doorheen die eerste en tweede kankerdiagnose als jonge vrouw en mama. Van de ´we gaan er voluit voor´ tot de ´in een schulp gekropen bolletje eenzaamheid met een beschermend muurtje erom heen´. De continue schommeling in je gevoelens. En rondom dat alles zijn er die twee diepe uitersten van bang en hopend realisme. Je kinderen zien opgroeien en samen met je man oud worden.. Alle fragmenten raken je diep, zowel die van ongeloof, als die van verdriet, als die van humor, als die van hoop. Na elk fragment laat Serap ook ruimte voor reflectie van de lotgenoot lezer wat het boek ook een beetje tot een persoonlijk dagboek maakt. Enige minpuntje is dat de volgorde van de fragmenten niet altijd de tijdslijn lijken te volgen. Een boek om te lezen als iemand in je omgeving met kanker te maken krijgt of als je zelf de diagnose kreeg. Een vlot leesbare boekentip!

Extra: wie meer over het verhaal van deze jonge mama wil lezen kan terecht op haar website www.eenkijkinmijnhart.com voor meer blogs en de podcasts die zij maakt. Door de fijne schrijfstijl van Serap hoop ik stiekem op nog meer schrijfsels van haar hand, maar dan enkel over haar genezing of een - wie weet - fictieboek.