Lezersrecensie
Afgerond geheel
Met Ruimte komt er een einde aan de Norah trilogie. Na Lichter en Uitzicht brengt dit boek een afsluitend boek die de ruwe steen poleist tot een afgerond geheel.
Ruimte bevat dit keer evenveel ruimte voor Norah als voor Marc, evenveel ruimte voor het verleden waar ze beide nog mee worstelen ook nu hun liefde een feit is. Trauma laat immers diepe sporen na. Beide zijn onzeker, zoekend, helend. Wat resulteert in afstoten en aantrekken, zwijgen en praten, veraf en omarmend dichtbij. Het aanraken van (familie)opstellingen om een antwoord op het zoeken te vinden geeft een mooie verrijking aan dit verhaal.
Ook dit boek is net als de andere boeken geschreven in de ik-vorm wanneer het om Norah gaat en in de derde persoon wanneer het om de gedachtengang van de andere personen gaat zoals Marc of Norahs huisgenoot Lianne. Eens je dit door hebt, leest het boek vlot. Ruimte is doorspekt van prachtige metaforen en beeldspraak die het verhaal tot een langzame read maken die bij je blijft nazinderen eens de laatste zin gelezen is.
´Met haar geloof in hem draait ze nog steeds zijn wereld om. Waar hij leeuwen verwacht, ziet zij de spelende welpjes. Waar hij een beer vermoedt, ruikt zij de honing.´
Ruimte bevat dit keer evenveel ruimte voor Norah als voor Marc, evenveel ruimte voor het verleden waar ze beide nog mee worstelen ook nu hun liefde een feit is. Trauma laat immers diepe sporen na. Beide zijn onzeker, zoekend, helend. Wat resulteert in afstoten en aantrekken, zwijgen en praten, veraf en omarmend dichtbij. Het aanraken van (familie)opstellingen om een antwoord op het zoeken te vinden geeft een mooie verrijking aan dit verhaal.
Ook dit boek is net als de andere boeken geschreven in de ik-vorm wanneer het om Norah gaat en in de derde persoon wanneer het om de gedachtengang van de andere personen gaat zoals Marc of Norahs huisgenoot Lianne. Eens je dit door hebt, leest het boek vlot. Ruimte is doorspekt van prachtige metaforen en beeldspraak die het verhaal tot een langzame read maken die bij je blijft nazinderen eens de laatste zin gelezen is.
´Met haar geloof in hem draait ze nog steeds zijn wereld om. Waar hij leeuwen verwacht, ziet zij de spelende welpjes. Waar hij een beer vermoedt, ruikt zij de honing.´
1
Reageer op deze recensie