Online shaming, shame on you!

Hoe moet ik een boek beoordelen wanneer ik weet wat de hoofdpersoon heeft meegemaakt…
Geef ik mijn beoordeling aan de hand van het verhaal? Nee, dat druist tegen mijn gevoel in…

Online shaming, wie heeft er tegenwoordig niet van gehoord. Allemaal denken we: ‘ach, ver van mijn bed-show’. Tot je het verhaal van Nikki Lee leest.

Het boek begint met een korte inleiding van haarzelf, waarin ze aangeeft zich niet te willen verstoppen. Dat zij om deze reden ervoor heeft gekozen het boek te publiceren onder haar eigen naam.
Hoewel het boek wegleest als roman, is er het continue besef dat het wel degelijk waargebeurd is. Je voelt de intensiteit van haar onmacht, haar woede en verdriet. Haar verhaal begint ermee dat ze een zware dag heeft gehad en om die reden niet mee is gegaan naar een verjaardag. Ze is dan 4 maanden in verwachting. Ze ontvangt een e-mail van dropbox, dat er op een andere locatie is ingelogd op haar account, niet veel later is dat mailtje weer verdwenen. Vanaf dat moment gaat alles in sneltreinvaart en begint het afpersen. In de concept-map van haar e-mail staan berichten die de hacker heeft geplaatst. Zij en Joost moeten de hacker betalen in Bitcoin, anders zouden haar pikante filmpjes gepubliceerd worden. Dit gebeurt uiteindelijk ook.
Ze proberen aangifte te doen, maar lopen tegen allerlei muren aan waar ze niet doorheen lijken te komen. Uit pure wanhoop mailt ze naar Peter R. de Vries en krijgt reactie van hem! Via hem komt ze in contact met zijn zoon, een advocaat die deze zaak graag aanneemt.
Je leest met welke bureaucratie ze te maken krijgt, de arrogantie van de advocaten van Dumpert en wat al nog meer.

Ze weet de zaak te winnen, ze blijft strijdvaardig en laat het er absoluut niet bij zitten.

Ik heb besloten het boek niet te beoordelen op het verhaal. Echter geef ik wel 5 sterren voor haar moed en doorzettingsvermogen.
Nikki Lee, bedankt dat je jouw verhaal met ons hebt willen delen, en ons op deze manier laat beseffen dat het iedereen kan overkomen.