Van alles een beetje

Afrika, het continent van de tegenstrijdigheden, waar natuurschoon gepaard gaat met afschuwelijk bloederige burgeroorlogen en menselijk lijden van de ergste soort. Deze uitersten weet de auteur Wilbur Smith al ettelijke jaren te vangen in zijn omvangrijke oeuvre avonturenromans. De greep van de angst is één van de herdrukken in de familiekroniek rond de Courney’s, een stinkendrijke upperclass familie die vertoeft tussen de hertogen, prinsen en zakenmagnaten van de wereld. In dit deel staat de jonge telg Isabella Courtney in het middelpunt. Haar keurige rijkeluisleventje wordt uit balans gebracht als ze een relatie krijgt met de Cubaanse Ramon Santiago. Ze wordt verleid door zijn onweerstaanbare air van gevaar en mysterie en uit hun passievolle samenzijn ontstaat baby Nicholas. Wat Isabella niet weet - en wij als lezer inmiddels wel - is dat Ramon Santiago een rebel is voor het communistische Sovjet-Unie. Zijn doel is om vanuit Angola een beweging op te zetten die het fragiele Zuid-Afrika weet te veroveren. En laat de familie Courtney nou net in een zakelijk gesprek zijn over de fabricatie van een nucleaire energiebron. Isabella wordt zodoende gedwongen tot een pijnlijk hoogverraad ten opzichte van haar familie.
Het grootste probleem van deze roman is dat het te fragmentarisch is in de opbouw, waarbij spannende momenten te vaak afgewisseld worden met nodeloos langdradige sfeerbeschrijvingen van zakendiners of het hobbyisme van de upperclass. Een genadeloos spannende passage waarin hoofdpersoon Isabella haar baby verliest, wordt zodoende opgevolgd door een uitgebreide beschrijving van een jachtpartij tijdens een safari. Met deze constructie slaagt Wilbur Smith er geen moment in de spanning hoog te blijven houden en het wordt enigszins vermoeiend als de plot weer op een onnodig zijspoor belandt. In een compactere stijl zouden bepaalde elementen uit de plot vele malen beter tot hun recht zijn gekomen. Daarbij neemt Smith teveel hooi op zijn vork met de uitgebreide selectie aan hoofdkarakters en bijrollen uit de Courtney-clan. De ene verhaallijn is amper afgewerkt of er verschijnt weer een nieuwe met een nieuwe hoofdpersoon en een andere stijl waarin het verhaal verteld wordt.
Van de suspense rond de gestolen baby gaat het over op militaristisch machogeweld bij Sean Courtney of een stuk sociaal commentaar op de apartheid vanuit Michael Courtney. En dan is er ook nog eens schurk Ramon Santiago die tussen de bedrijven door een schrikbewind op weet te zetten in Angola. Alleen Isabella Courney blijft een vaste waarde in de gebeurtenissen, maar haar aandeel verliest langzaamaan aan kracht als ze wel erg gemakkelijk over immense traumatische gebeurtenissen heen weet te stappen. Naar het einde toe volgt dan een uiterst gewelddadige, maar simplistische en voorspelbare ontknoping die weinig opzien baart. Van allerlei genres een beetje maar te weinig eenheid daarin om te blijven boeien.