Lezersrecensie
Zwoele overlevingsstrijd
Corrupte wetsdienaren en criminele plannetjes. Echt origineel is 'His Favourite Graves' (2023) misschien niet, maar de typische genre-elementen leiden tot een amusante achtbaanrit. Twee personages worden getergd door de klappen die het leven uitdeelt. Sheriff Cohen zakt steeds dieper weg in een giftige mix van alcoholisme, geldproblemen en fysieke verwondingen. Middelbare scholier Lucas wordt opgesloten in een locker, maar komt in een hachelijkere situatie terecht als de conciërge hem bevrijdt. Simple Simon verkracht en vermoordt namelijk jonge jongens. De twee antihelden smeden plannetjes om het vege lijf te redden of om wraak te nemen op de kwaadaardige kracht die ze tegenover zich hebben. Maar wat verliezen ze van zichzelf als ze besluiten om het recht in eigen handen nemen!?
In de geest van Elmore Leonard blijft ook Paul Cleave weg van een ouderwets moordmysterie. De lezer weet vrij snel hoe de vork in de steel zit en welke belangen er op het spel staan. Absoluut smullen als de kaarten opeens anders op tafel liggen wanneer slachtoffers daders worden. Qua thematiek is 'His Favourite Graves' (2023) geen diepgaande roman. Het snijdt wat aan over (online) pesten en de onmogelijkheid om anderen te doorgronden, maar uiteindelijk moet Cleave het toch vooral hebben van de grafische geweldbeschrijvingen en cynische sfeerschetsen. Op elke bladzijde staat wel ergens een misantroop zinnetje waarin naar voren komt in wat voor verrotte wereld de personages leven. Een goede hardboiled thriller brengt de mens immers terug tot egoïstische wezens die elkaar de meest verschrikkelijke dingen aandoen in hun overlevingsstrijd. Ik pak zeker nog wel eens een boek van hem op.
In de geest van Elmore Leonard blijft ook Paul Cleave weg van een ouderwets moordmysterie. De lezer weet vrij snel hoe de vork in de steel zit en welke belangen er op het spel staan. Absoluut smullen als de kaarten opeens anders op tafel liggen wanneer slachtoffers daders worden. Qua thematiek is 'His Favourite Graves' (2023) geen diepgaande roman. Het snijdt wat aan over (online) pesten en de onmogelijkheid om anderen te doorgronden, maar uiteindelijk moet Cleave het toch vooral hebben van de grafische geweldbeschrijvingen en cynische sfeerschetsen. Op elke bladzijde staat wel ergens een misantroop zinnetje waarin naar voren komt in wat voor verrotte wereld de personages leven. Een goede hardboiled thriller brengt de mens immers terug tot egoïstische wezens die elkaar de meest verschrikkelijke dingen aandoen in hun overlevingsstrijd. Ik pak zeker nog wel eens een boek van hem op.
1
Reageer op deze recensie