Wat overblijft is een aangename thrill die bij vlagen weet te schokken maar tegelijkertijd nooit echt onder de huid gaat zitten.

Seriemoordenaars zijn er in alle soorten en maten. Jack the Ripper die met zijn mes door de bevallige lichamen van Victoriaanse prostituees reet. Hannibal Lecter die wel eens een hapje lustte van een goede gesprekspartner. In het brein van Cody Mcfadyen zijn ze echter nog gruwelijker dan gruwelijk. Zijn vaste protagoniste Smoky duikt ook in dit avontuur op om een reis te maken door de walgelijke wereld van de mensen die doden als beesten en er geen cent pijn of spijt van hebben. En nu is de kloeke FBI-agente nog eens extra getraumatiseerd, nadat een eerdere seriemoordenaar man en kind heeft afgeslacht voor haar ogen.
Maar het begint allemaal heel lieflijk en onschuldig op haar huwelijksreis. Smoky staart naar de maan en mijmert over licht en duisternis, goed en slecht en de gelukkige tijd die ze in lijkt te gaan met haar nieuwe man Tommy.
Dali is de schurk uit dit deel. Zijn werkwijze is die van een extreme zakelijkheid. Hij biedt zielige mannen aan om hun partner te laten verdwijnen, om ze eigenlijk te ontvoeren en dan jaren later de schuldige man in de buidel te laten tasten. Wordt er niet op het aanbod ingegaan? Dan vindt hij wel een manier om hen zo hard te pakken dat ze hem niet zo gauw zullen vergeten. Smoky heeft een kluif aan deze ongrijpbare macht, die in zijn zakelijkheid ook kans ziet om alle aanwijzingen van zijn moordenaarsdrang te verdoezelen. Zal het de getraumatiseerde Smoky lukken om door te dringen in een geest die zo wars is van conventies uit het seriemoordenaars-vak? Want hoe pak je een moordenaar die keer op keer de perfecte moord ensceneert?
Cody Macfadyen onderscheidt zich met een mooie balans tussen enerzijds de schoonheid van alledaagse handelingen in een mensenleven en anderzijds de absolute gruwel die er ook deel van uitmaakt.
Die aparte combinatie maakt het tot een poëtische trip door menselijk lijden, met als absolute hoogtepunt het moment dat Smoky zelf in handen valt van Dali en slachtoffer wordt van zijn daden. Opeens wordt de jager de prooi en moet zij zich staande houden met haar wil tot overleven.
Het is alleen jammer dat het verhaal op zichzelf nogal voorspelbaar blijft. Buiten een heftige plotwending aan het einde, die de daden van Dali in een geheel ander licht zetten, valt het nauwkeurig te voorspellen wat er gaat komen. Het blijft te netjes binnen de lijntjes van een thriller rond een seriemoordenaar en een persoon die erachteraan zit. De roman weet zich dan ook weinig te onderscheiden van andere titels in het genre. Ook het morele vraagstuk wie er nou goed of slecht is, blijft helaas hangen in een wat inwisselbaar gegeven. De karakters zijn te bedacht om het vraagstuk van een degelijk cachet te voorzien. Wat overblijft is een aangename thrill die bij vlagen weet te schokken maar tegelijkertijd nooit echt onder de huid gaat zitten.