Angstaanjagend duister, adembenemend mooi

De erudiete en verfijnde Britse redacteur Zachary Evans krijgt de moeilijke taak toegewezen om het nieuwe boek van erotica-schrijfster Nora Sutherlin klaar te maken voor publicatie bij de prestigieuze uitgeverij Royal House Publishing, waar hij werkzaam is. Nora Sutherlin, bekend om haar excentrieke levenswijze en onaangepaste gedrag, intrigeert hem vanaf de eerste ontmoeting. Zachary, zelf rouwend om zijn verloren liefde en enigszins emotioneel beschadigd, verzet zich met hand en tand tegen de manipulatieve praktijken van Nora en wenst zich zeker niet persoonlijk te engageren binnen een professionele relatie. Nora, sterk, manipulatief en moeilijk te doorgronden, lijkt echter alle touwtjes in handen te hebben. Zelf heeft ze een jarenlange, mysterieuze relatie achter de rug, die nog verre van beëindigd lijkt te zijn, en een zeer jeugdige persoonlijke assistent die mogelijk op de nominatielijst staat om haar nieuwste verovering te worden.

Tot zover lijkt het verhaal weinig nieuws te brengen, slechts een zoveelste oefening in het beschrijven van intermenselijke verhoudingen gekruid met een flinke dosis seks. Maar niets is minder waar. Op een wonderlijke wijze ervaart de lezer hetzelfde wat redacteur Zachary overkomt bij het openslaan van het manuscript van Nora Sutherlin:

“.. Even staakte hij het lezen toen hij de schaduw van iets ouds en bekends over zijn schouder voelde sluipen. Hij schudde de vreemde sensatie van zich af en las de zin nog een keer. Daarna de volgende en de volgende….”

De lezer tuimelt in een duizelingwekkende vaart in het konijnenhol van Tiffany Reisz’ buitengewone vertelkunst en fantasie. Hoe dieper men valt, hoe groter de sensatie, tot op het moment waarop het ondenkbaar is om het boek weg te leggen. Een donkere wereld ontvouwt zich, een wereld waarin pijn de ultieme liefde betekent, waarin handboeien gelijk staan aan absolute vrijheid, waarin de zoektocht naar het vinden van het diepste ik gelijk staat aan eindeloze en vervullende onderwerping.

De lezer volgt ademloos de ontdekkingsreis van Nora vanaf haar prille jeugd, waarin zij verliefd wordt op de geheimzinnige Soren, die haar langs alle 'kringen van de hel' zal leiden. Op een bijzonder erudiete wijze ontbloot Tiffany Reisz de verborgen psychologische drijfveren van haar personage, om te doen wat ondenkbaar lijkt voor beoefenaars van ‘vanilleseks’, een term die staat voor de tamme, gewone seksuele relatie tussen twee mensen.

Naast de hoofdlijn van het verhaal zijn er nog twee andere verhaallijnen: het eerste is het verhaal in het boek van Nora, dat zij samen met Zachary redigeert. Dit is een liefdesverhaal tussen Willem en Caroline, een liefde die gedoemd is omdat er onoverbruggelijke verschillen zijn tussen de twee hoofdprotagonisten: ondanks de bereidheid om grote offers te brengen blijkt hun liefde onmogelijk. De tweede verhaallijn, de herinneringen aan Soren die Nora tot woorden transformeert om ze direct daarna uit te wissen, gunt de lezer een zeer intieme inkijk in het proces waarin Nora van een onschuldig jong meisje verandert in een volledig onderworpen slavin om daarna een Switch te worden: een volleerde Dominatrix, de Meesteres.

De taal van Tiffany Reisz (en een groot compliment voor de vertaler) is rijk, elegant, beschaafd, de dialogen zijn geestig, spitsvondig en vol met aangename, licht cynische humor. Een beschrijving als:

“Met een zachte, schone doek polijst ze elke glas. Ze houdt de kelk vast als een vogeltje, streelt de steel als de rug van een kat, veegt elke oude fluistering van de rand af. Ik tel met haar mee. Dertien. … Een zweepslag voor elk glas dat ze zonder mijn toestemming heeft aangeraakt….”

Mooi, beladen, sensueel.

Een van de absolute hoogtepunten is het bezoek van Zachary en Nora aan de besloten club ‘de achtste cirkel van de hel’, waarin de lezer wordt meegesleurd in een wereld zo duister en bizar, dat het elke voorstelling te boven gaat. Tiffany Reisz heeft iets met de katholieke kerk en de literatuur. Voor devote katholieke lezers is het boek zeker niet aan te raden, daarvoor worden er teveel taboes geschonden en teveel schokkende opmerkingen gemaakt. De ontmoeting van Nora met Soren in de kerk ter ere van hun jubileum is een aan de mooiste scènes uit het boek. Soren geeft aan Nora een bijzonder cadeau: een heiligenmedaillon met Sint-Johannes de Apostel, beschermheilige van schrijvers en vergezelt dit geschenk met de onvergetelijke woorden:

“…Genesis 1:1: Toen zei God: 'Er moet licht zijn!' En er was licht…God schiep de wereld met woorden, Eleanor. Je schrijft omdat het je dichter bij God brengt….”

Een mooier tribuut aan het geschreven woord is amper mogelijk.

Ja, er is veel seks in De Meesteres. Dat kan ook niet anders wanneer het om het eroticagenre gaat. Maar het is niet één keer, ondanks de expliciete beschrijving, ranzig. Er is altijd een gevoel, motivatie en bijna een, om het zo te noemen, ziel aanwezig. Of men wel of niet van dit genre houdt, De Meesteres is een prachtig boek en Tiffany Reisz een erudiete, intelligente en talentvolle schrijfster.