Welk prijs betaal je voor een toppositie?
Het nieuwste boek uit de pen van de grande dame van de romantische literatuur, Danielle Steel, heeft als ondertitel: ‘Wat offer je op om een toppositie te handhaven?’ In haar eigen, bedreven stijl – want boeken schrijven is ook een metier en het is altijd prettig, als iemand zijn/haar vak beheerst - introduceert Danielle Steel twee hoofdpersonages in de hoogste kringen van het bedrijfsleven: Fiona Carson, een zeer succesvolle CEO van een niet nader gespecificeerd groot bedrijf, en Marshall Weston, een buitengewoon gewaardeerde en getalenteerde CEO van ‘een van de drie grootste bedrijven van het land’.
Wie nou denkt dat die twee een romance gaan krijgen met elkaar, onderschat het talent tot fabuleren van mevrouw Steel en zal merken dat het verhaal een geheel andere richting uit gaat. In haar vlotte, zeer leesbare roman probeert de schrijfster een verschil te duiden tussen het gedrag van mannen en vrouwen in een hoge positie, hoe zij omgaan met de stress, macht en een enorme werkdruk en – vooral – welk effect het heeft op hun familie- en liefdesleven.
Fiona heeft haar leven tot in de puntjes georganiseerd, heeft een strak schema waarin ze haar tijd verdeelt tussen haar werk en haar kinderen. Marshall werpt zich voor honderd procent op het werk, waarbij alle andere zaken uit zijn handen worden genomen en liefdevol en perfect verzorgd worden door zijn liefhebbende echtgenote. En dan blijkt dat zij in deze taak niet alleen is en dat Marshall ook andere behoeftes heeft waarin moet worden voorzien. Fiona ontbeert zowel de seks als de warmte van een relatie (zij is gescheiden van haar eerste man die geen begrip kon opbrengen voor een werkende vrouw in een toppositie) en gaat schoorvoetend en twijfelend op zoek naar liefde buiten de boardroom.
Maar wat is nou de conclusie van de schrijfster? Mogelijk dat de vrouwen meer integer zijn en correcter omgaan met de macht die zij hebben en dat de mannen meer geneigd zijn om het een en ander te misbruiken. Hoe dan ook, de vraag ‘wat geven zij op voor hun toppositie?’ is eenvoudig te beantwoorden: Fiona bijna niets, omdat zij het evenwicht weet te bewaren tussen het werk en haar familie, slechts een tijdelijk ontberen van intieme relaties. Marshall echter legt alles op het altaar van het bedrijf. En toch lijkt zijn keuze niet moeilijk omdat hij buiten de liefde voor zijn werk over weinig echte emoties lijkt te beschikken en zijn machtspositie en ego boven alles lijkt te verheffen.
Het is nog niet een eenvoudig onderwerp dat Danielle Steel in haar roman kiest. De impact die een leidinggevende positie heeft op het leven van een man of een vrouw, ligt nog steeds mijlenver uit elkaar. In ons eigen vooruitstrevende Nederland zijn nog maar 29% van alle leidinggevenden vrouw, waarbij deze dames met durf ook nog eens gemiddeld 18% minder verdienen dan een man. Wereldwijd zijn slechts 25% van de toppers in het bedrijfsleven vrouw, Nederland haalt hier slechts een miezerige 10% en het percentage vrouwen in het bestuur van beursgenoteerde bedrijven (zoals Fiona Carson) is maar 5%.
Hilarisch en triest tegelijk is de uitspraak van Neelie Kroes in een interview (Quote V, 2015) over haar periode als Kamerlid: “Ik heb tijdens een avondsessie op het Binnenhof weleens een telefoontje gekregen van mijn man: “En wat veronderstel je dat ik moet eten? Je hebt niets klaargezet!””
Het boek van Danielle Steel kan dit soort diepgewortelde vraagstukken niet oplossen, maar kan wellicht op een vermakelijke wijze ertoe bijdragen dan men erover nadenkt. Haar personages zijn levendig en vertrouwd, haar stijl smetteloos, het verhaal goed opgebouwd. Een aanrader, een fijn boek om mee te nemen op de vakantie.
Reageer op deze recensie