Een eiland, een oud huis en een familie met een geheim

Heb je een zwak voor nostalgische Amerikaanse kustplaatsen met hun schilderachtige oude huizen, vervlogen grandeur, winkeltjes vol streekproducten en de eindeloze uitgestrektheid van de oceaan, dan zul je veel plezier beleven aan het laatste boek van Catherine West, Wat we niet wisten.  

In het sfeervolle kustplaatsje Nantucket in de staat Massachusetts woont op een vervallen landgoed met spectaculair uitzicht op de oceaan Lynette met haar vader Drake. De moeder van Lynette is jaren geleden omgekomen onder mysterieuze omstandigheden, de overige broers en zus hebben het ouderlijk huis lang geleden verlaten en elders een nieuw leven opgebouwd. 

Alleen de artistieke, hippie-achtige Lynette heeft nooit de moed verzameld om haar vleugels elders uit te slaan. Ze zorgt voor haar vader die steeds vergeetachtiger en verwarder wordt en weigert de realiteit onder ogen te zien: haar vader heeft Alzheimer, het huis is zwaar vervallen, onbetaalde rekeningen stapelen zich op.

Onverwachts keert Lynettes eerste jeugdliefde terug naar Nantucket: Nick Cooper, die jaren geleden het eiland heeft verlaten, komt terug om zijn vader te helpen met het besturen van de lokale bank. Nick komt er al snel achter in welke erbarmelijke omstandigheden Lynette leeft en probeert haar te helpen. Het meest verstandige lijkt om het huis te verkopen, en Nicks vader heeft ook al een potentieel koper, een grote hotelketen die voornemens is om het huis te slopen en een boetiekhotel te bouwen. Volgens het testament van de moeder van Lynette moeten echter alle kinderen eerst terugkeren naar huis om gezamenlijk de beslissing over de verkoop te nemen. En zo druppelen onwillig, een voor een, alle kinderen weer het familiehuis binnen: Gray, die na een geweldige carrière in de muziekwereld ten prooi is gevallen aan drugs en drank, Liz, wiens liefde voor een gewelddadige man meer verdriet dan vreugde veroorzaakt en de serieuze David en Ryan.  

Iedereen heeft zo zijn of haar redenen om wel of niet te willen verkopen, totdat Lynette met een mogelijke oplossing komt om het huis te behouden en een stukje financiële zekerheid te creëren. Maar eerst zullen een aantal zaken tussen de familieleden geklaard moeten worden. En waarom heeft iedereen zo’n grote hekel aan Nick? En wat is er precies gebeurd op de dag waarop hun moeder is overleden? Er is iets dat Lynette zich niet kan herinneren en misschien is dat juist het antwoord op alle vragen.  

Catherine West trakteert de lezer op een aangenaam stukje proza, vloeiend en elegant vertaald door Tineke Tuinder-Krause. Zij schildert zeer levendig de prachtige natuur van Nantucket, haar liefde voor kunst en dieren is bijna tastbaar. Het verhaal is eenvoudig, maar door een geslaagde poging om haar personages een interessante achtergrond te geven, wint het aan diepte en blijft het boeien. 

Het vrouwelijke hoofdpersonage, Lynette, spat van de pagina’s, een levendig bloemenkind op blote voeten in het zand, omringd door honden, in het bezit van een aanzienlijk schildertalent, vol met emoties en opgejaagd door het verleden. Ook Nick en Gray zijn personages om niet gauw te vergeten. Enig minpuntje is de absolute goedheid van Lynette en Nick, het is wat moeilijk te geloven dat er mensen bestaan die uitsluitend gedreven zijn door hulpvaardigheid, liefde voor de naasten en het nemen van juiste, onbaatzuchtige beslissingen. Maar goed, in een Feelgoodroman is dat wat de lezer mag verwachten: een goed gevoel na het lezen van een mooi, uitgebalanceerd boek. Een warme aanrader voor warme, lome vakantiedagen.