Liefde op een zonovergoten Grieks eiland

Het kan zomaar verkeerd lopen in het leven. Daar kan Izzy, de hoofdpersoon uit de roman van Erica James (1960), Zomerliefde, over meepraten. Je hebt gewoon van die periodes in het leven waarin niets, maar dan ook niets lijkt te lukken. Niet in de liefde, niet in het sociale leven, niet op het werk. En juist op het moment waarin je op een verschrikkelijke manier met jezelf omhoog zit, krijg je de kans een gratis vakantie door te brengen op het zonovergoten Griekse eiland Corfu. Izzy hoeft niet lang na te denken over het aanbod en in no time staat ze met haar ingepakte koffer op het vliegveld. 

Corfu is net zo prachtig, dromerig en aangenaam als ze verwachtte en het verblijf in de villa van haar vrienden Laura en Max voldoet ook aan de hoogste verwachtingen. En dan is er ook nog Theo, een Griekse vrijgezel die door Laura treffend wordt omschreven als: 

“In den beginne schiep God de mens en toen hij zag dat alles goed was, schiep hij Theodore Vlamakis.” 

Het is dan ook vanaf de eerste pagina duidelijk dat Izzy hier te maken krijgt met een Griekse hartenbreker in optima forma, een onweerstaanbaar knappe (lijkt op George Clooney) en charmante, beschikbare Theo. En om het geheel nog aantrekkelijker te maken, arriveert op Corfu de volgende ‘eye candy’ in de persoon van de mysterieuze thrillerschrijver Mark, wiens boeken en verschijning door Izzy ruimschoots bewonderd worden. 

Het is duidelijk dat het niet stuk kan gaan op een dergelijke vakantieplaats met zo’n overschot aan vrijlopend mannelijk schoon. En ook als is Izzy enigszins beschadigd door haar laatste relatie en daardoor wat voorzichtig, slaan de vlammen links en rechts al spoedig over. Wie zal het worden? Voor wie gaat zij vallen? Jammer dat een ietwat te expliciet onderschrift op het omslag van het boek al het een ander verraadt.

Na het neerzetten van een best intrigerend begin gaat het verhaal helaas als een nachtkaarsje uit. James schrijft een aangenaam, rustig proza maar weet het verhaal niet spannend te houden. De personages zijn, ondanks de juiste ingrediënten, vlak, saai en hemeltergend braaf. Nou, dat is wel het laatste wat een vakantie onvergetelijk maakt. Ook de mysterieuze schrijver weet de verwachtingen niet waar te maken. In een rustig tempo kabbelt het boek voort om dicht naar het einde plotseling een opleving te kennen waarin vrij veel gebeurt, maar wat de slaapverwekkende rest niet meer goed kan maken. Jammer, een ervaren feelgood schrijfster als Erica James had zeker meer moeten kunnen maken uit alle in de eerste instantie veelbelovende ingrediënten. Vanwege de fijn weergegeven sfeer, het mooie Corfu en de mooie villa en omgeving is het desondanks vele mankementen toch nog een lekker vakantieboek om in de zon te lezen. Op Corfu of elders.