Lezersrecensie
Autobiografische roman over vruchtbaarheidsproblematiek
28 embryo’s van Maaike van Langen is een autobiografisch boek over de periode waarin Van Langen probeert zwanger te worden van haar eerste kind. Tijdens een lotgenotencontact ontmoet ze nog drie stellen met vruchtbaarheidsproblemen, en er ontstaat een vriendschap.
In dit boek doet de schrijfster nauwgezet verslag van de stappen die zij en haar partner, en de andere stellen, ondernemen om een kind te krijgen. De schrijfster heeft duidelijk erg haar best gedaan om dit verhaal van alle kanten te belichten. Je krijgt veel informatie in een beknopt boek. Verder deelt openlijk haar verlangens, maar ook haar twijfels bij bepaalde methodes. Ze doet dit op feitelijke wijze, waardoor je als lezer regelmatig het gevoel bekruipt dat je naar een podcast zit te luisteren.
Haar schrijfstijl laat zit omschrijven als bondig, zonder poespas en wat gewoontjes. Hierdoor leest het boek erg vlot. Ook de chronologische opbouw draagt ertoe bij dat het gemakkelijk leest.
Met het schrijven van haar boek wil Van Langen het taboe dat nog altijd heerst rondom vruchtbaarheidsproblemen doorbreken. Het boek lijkt daarom in eerste instantie interessant voor mensen die in een vergelijkbare situatie zitten, en hun directe omgeving.
Toch is het ook voor lezers die meer afstand hebben tot deze problematiek niet moeilijk om zich door het verhaal mee te laten slepen. Het inkijkje dat Van Langen geeft in deze veelal verborgen wereld is interessant genoeg om mee te leven met het proces waar deze groep mensen die wanhopig graag kinderen wil, doorheen gaat.
Al met al is het wel een hele kleine doelgroep waarop de schrijfster zich richt in dit boek, dat mijns inziens eerder in het genre waargebeurde verhalen thuishoort dan bij literaire fictie.
Ik las dit boek voor de Hebban debuutjury 2024.
In dit boek doet de schrijfster nauwgezet verslag van de stappen die zij en haar partner, en de andere stellen, ondernemen om een kind te krijgen. De schrijfster heeft duidelijk erg haar best gedaan om dit verhaal van alle kanten te belichten. Je krijgt veel informatie in een beknopt boek. Verder deelt openlijk haar verlangens, maar ook haar twijfels bij bepaalde methodes. Ze doet dit op feitelijke wijze, waardoor je als lezer regelmatig het gevoel bekruipt dat je naar een podcast zit te luisteren.
Haar schrijfstijl laat zit omschrijven als bondig, zonder poespas en wat gewoontjes. Hierdoor leest het boek erg vlot. Ook de chronologische opbouw draagt ertoe bij dat het gemakkelijk leest.
Met het schrijven van haar boek wil Van Langen het taboe dat nog altijd heerst rondom vruchtbaarheidsproblemen doorbreken. Het boek lijkt daarom in eerste instantie interessant voor mensen die in een vergelijkbare situatie zitten, en hun directe omgeving.
Toch is het ook voor lezers die meer afstand hebben tot deze problematiek niet moeilijk om zich door het verhaal mee te laten slepen. Het inkijkje dat Van Langen geeft in deze veelal verborgen wereld is interessant genoeg om mee te leven met het proces waar deze groep mensen die wanhopig graag kinderen wil, doorheen gaat.
Al met al is het wel een hele kleine doelgroep waarop de schrijfster zich richt in dit boek, dat mijns inziens eerder in het genre waargebeurde verhalen thuishoort dan bij literaire fictie.
Ik las dit boek voor de Hebban debuutjury 2024.
1
1
Reageer op deze recensie