Heel veel zeggingskracht in een bescheiden boekje

Ilse Ceulemans is eindredacteur bij Weekend Knack en heeft als journalist voor verschillende vrouwenbladen gewerkt. De Tijdontkenner is haar debuut in de literaire fictie.

In dit bescheiden boekje van slechts 133 bladzijden wordt enorm veel verteld. Het is een roman met een hoog introspectief karakter: we kruipen in het hoofd van de twijfelende journalist Eric, een vijftiger die het allemaal niet zo goed meer weet. Diepgaande twijfels over zijn job, onverwerkte ballast uit zijn jeugd, relationeel getob, en een onvervulde kinderwens: genoeg zaken om je hoofd over te breken. Overige personages fungeren als kader om Eric’s leven in perspectief te plaatsen en worden slechts oppervlakkig geschetst. Toch vind ik dat in deze intieme roman geen bezwaar, want doordat Eric veel ruimte krijgt, ontvouwt zich voor de lezer een rijkgeschakeerd beeld van deze dolende vijftiger. De schrijfster heeft hierin duidelijk een keus gemaakt, wat ik alleen maar kan waarderen.

De poëtische stijl is doorspekt met verrassende metaforen en leest heel prettig. Ceulemans gebruikt geen woord te veel om haar verhaal te vertellen. Ik vind dat bewonderenswaardig, hoe iemand in relatief weinig bladzijden erin slaagt om het verhaal de juiste diepgang te geven en haar personages neerzet als mensen van vlees en bloed met al hun tekortkomingen. Ik geloof Eric, ben met hem begaan maar erger me tegelijkertijd aan hem. En dat maakt hem nu juist zo waarachtig.

Al met al is De Tijdontkenner een knap debuut, waarmee Ilse Ceulemans zich ook als schrijfster van literaire fictie op krachtige wijze op de kaart zet van het literaire landschap van de lage landen.