Veelbelovende debuutroman!

Deze schrijver heeft me verrast met zijn schrijfstijl. Hij kan goed en mooi schrijven, zeker in het eerste deel werd ik hierdoor getroffen. Hij maakt gebruik van mooie en verrassende metaforen, schrijft erg beeldend en poëtisch, zeer aangenaam om te lezen! Verschillende motieven, zoals zaadjes en aardbeienplanten, komen telkens weer terug en zorgen voor gelaagdheid.

Het wisselende perspectief werkt goed in dit boek en het verhaal was ondanks de vele sprongen in personage, tijd en plaats goed te volgen. Het opvoeren van een stad (Alexandrië) en later het Limburgse dorpje als vertellers is grappig en verfrissend, alhoewel het soms wat abstract werd en de vaart uit het verhaal haalde.
In de tweede helft van het boek viel het me wel op, dat de schrijver veel zijweggetjes inslaat. Hij voert veel personages op die hij allen aan het woord laat komen, maar het lukt hem niet meer om per persoon de verhaallijn vast te houden. Deze zijsprongetjes waarin de personages voor dit verhaal niet ter zake doende dingen meemaken, leiden af en vertragen onnodig. Ook werden dingen soms wat abrupt afgerond op een voor mij wat onbevredigende manier, zonder dat ik het zag aankomen.

De schrijver is er vooral goed in geslaagd het gevoel van ontheemding over te brengen in deze roman. Hoe is het om als kind tussen twee culturen op te groeien? Hij heeft echt zijn best gedaan om allerlei verschillende perspectieven te tonen. Misschien heeft hij een beetje té veel zijn best gedaan zelfs. Wat minder details en verhaallijnen, en wat meer verdieping hadden dit boek volgens mij tot een nog betere debuutroman gemaakt. Desondanks: een zeer veelbelovend debuut, dat ik nomineerde voor de Hebban Debuutprijs 2024!