Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Loodzwaar logboek

Karin Bennink 22 februari 2024 Hebban Recensent

'Maar de weg ertegen
– Tegen alle wegen in –
En dat is van de wijsheid
nog maar het begin…'

Dit geciteerde gedicht van Bertus Aafjes is het begin van Ik beloof je dat ik honderd word. Peter R. de Vries heeft het gedicht handgeschreven aan zijn zoon Royce de Vries gericht. Het vormt de kern en boodschap van een loodzwaar verhaal over de bekende misdaadjournalist, die op 6 juli 2021 werd vermoord.

'Je volgt een hoofdpersonage naar zijn eigen einde zonder dat hij het weet. Alleen dit keer betreft het geen personage.' – recensent Karin

Het boek volgt twee verhaallijnen via twee perspectieven. De belangrijkste verhaallijn komt van Peter de Vries zelf. Het is een logboek dat hij bijhield tijdens het Marengo-proces, waarbij hij kroongetuige Nabil wil bijstaan. Omdat De Vries zeer nauwkeurig alle ontwikkelingen bijhield en als journalist een goede pen had, is ieder hoofdstuk niet alleen goed gedoseerd, maar ook met veel vaart geschreven. Je krijgt een indrukwekkend kijkje in alles wat er bij een grote rechtszaak speelt en je leest tegelijkertijd hoe het OM vele steken laat vallen.

In dit deel regent het regelmatig namen, sommige bekend. Soms overspoelt dit je, maar dankzij de heldere verhaallijn raak je de draad niet kwijt. Een naam die veelvuldig voorkomt, is die van collega-journalist John van den Heuvel. Het boterde bepaald niet tussen de twee. Soms is de herhaling over de keuzes van Van den Heuvel wat zeurderig. Echter, de voortdurende verbazing van De Vries over die keuzes maakt hem wel menselijk. De herhaling laat de authenticiteit van het verhaal intact.

Via de tweede verhaallijn, door zoon Royce de Vries, lees je meer over Peter als warme familieman en vader. Het verschil met de eerste verhaallijn is groot. De opgevoerde herinneringen passen bij het doel van het boek: een volledig beeld van een persoon schetsen. Maar de eenzijdigheid aan rooskleurige herinneringen geven het gevoel van een onvolledig of vertekend beeld. In het hele boek wordt met geen kritisch woord over De Vries als vader gerept. De enige kanttekening volgt aan het einde van het boek:

'Wel kan ik zeggen dat ik na alle gebeurtenissen daar (veiligheidsmaatregelen, red.) nu andere keuzes in maak dan mijn vader. Argumenten om eigenwijs of koppig te doen over dit soort dreigingen heb ik immers niet meer.'

De meeslependheid van het boek ontstaat, naast de schrijfstijl van Peter de Vries zelf, uit een slimme keuze voor de structuur. Je volgt een chronologisch logboek van gebeurtenissen die horen bij het Marengo-proces. Iedere keer als je leest dat Peter de Vries beveiliging mist of weigert, wordt de knoop in je maag groter. Daarop lees je dan weer een mooie herinnering van Royce de Vries, waardoor je het aankomende verlies op dat moment al voelt. En als mokerslag kijkt Peter je op veel van het uitgebreide fotomateriaal vol levenslust aan. Je volgt een hoofdpersonage naar zijn eigen einde zonder dat hij het weet. Alleen dit keer betreft het geen personage. Dat maakt de inhoud beladen en meeslepend.

Soms is een boek indrukwekkend door het verhaal dat het vertelt of door de wijze waarop een auteur een verhaal vertelt. In dit boek is het verhaal indrukwekkend omdat je de gruwelijke werkelijkheid vanaf pagina één kent. Wellicht wordt het boek minder beladen naarmate de tijd verstrijkt, omdat de actualiteit dan naar de achtergrond verdwijnt. Maar tegelijkertijd zouden de boodschap en inhoud juist voortdurend actueel moeten blijven. Al is het maar zodat je als lezer onthoudt dat je niemand kunt beloven dat je honderd wordt.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een dagboek' en 'Lees een gevaarlijk boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Karin Bennink

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur