Vol fantasieverhaal

Met 'Lobi' volbrengt Brian Elstak samen met Esther Duysker zijn kindertrilogie. Na 'Tori' en 'Trobi' draait dit boek om vrouwelijke beschermers van tijdsportalen. Zusje Zi speelt een belangrijke rol bij de strijd die deze vrouwen leveren tegen een gruwelijk monster. Het boek laat in die strijd opnieuw in kleurrijke stijl de kracht van vriendschap zien.

Het eerste deel van 'Lobi' is een mythe die de ontstaansgeschiedenis vertelt van een groep strijders die een centrale rol speelt in de rest van het verhaal. Mathilda en Rolinda zijn in de mythe de twee dochters van een uitvinder. Ze worden later de oprichters van een club beschermvrouwen die ervoor zorgen dat er geen problemen ontstaan met bestaande tijdsportalen. Met die portalen kun je van de ene wereld naar de andere reizen.

Het tweede deel vertelt het vervolg over de drie kinderen Cel, Bones en Zi. Dit deel start rustig: er wordt een basketbalwedstrijd gespeeld. Daarbij is het publiek de bonte verzameling van figuren uit de vorige boeken: een krokodil, een vos, een schildpad, een aap en een konijn bijvoorbeeld moedigen het team van de drie kinderen aan. Na de wedstrijd gaat zusje Zi naar het toilet, waar ze een aanvaring heeft met Anansi de Spin. Die probeert haar te redden van een gruwelijke verschijning en dan…

In dit boek vind je de vele kenmerken van de eerste delen terug. Je rolt van de ene kleurrijke tekening in de andere. Soms vertellen die tekeningen in één oogopslag een compleet verhaal: op pagina 56 vind je een heel leven in twee tekeningen onder elkaar. Dit laat de kracht van de tekenkunst van Elstak zien. Er is een verhaal in de tekeningen te vinden dat soms ondersteunend is aan het echte verhaal en soms geheel zelfstandig iets wil zeggen. Het boek lijkt daardoor af en toe net een videogame.

Het nadeel van dit boek is net als bij het vorige deel de overvloed. Na het eerste deel en de rustige start vlieg je van de ene plek naar de andere plek. Je wordt overspoeld met informatie en personages die allemaal een rol vertolken in een groter geheel. Het is lastig om daarbij de hoofdlijn te bewaken. Je hebt soms echt de achtergrondinformatie van de vorige delen nodig om het verhaal te begrijpen.

Daarbij biedt die overvloed niet per se iets nieuws. Er is opnieuw een schurk die verslagen moet worden door de kracht van de samenwerking van de drie kinderen. Ze krijgen hulp van allerlei vreemde wezens, waarbij iemand soms anders blijkt te zijn dan de kinderen op basis van hun (eerste) indruk verwachten.

Met dit deel komt de kleurrijke fantasiewereld over Cel, Bones en Zi ten einde. Elstaks trilogie vormt een mooie aanvulling op bestaande reeksen en laat zien dat buiten de lijntjes kleuren soms heel mooie dingen oplevert.