Komt traag op gang

Asia Mackay brengt met' Huwelijksadvies van een Seriemoordenaar' een verrassend en origineel verhaal waarin glamour, moord en relatieperikelen hand in hand gaan.

Hazel en Fox leren elkaar op een bizarre manier kennen en vinden in elkaar niet alleen liefde, maar ook een gedeelde missie: het elimineren van slechteriken uit de samenleving. Hun leven is één groot feest vol jetsetparty’s en adrenaline, tot Hazel zwanger raakt en alles verandert. Fox vindt dat ze zich moeten settelen en sluit een pact met Hazel om het moorden te stoppen. Het gezinsleven komt nu op de eerste plaats.

De eerste helft van het boek draait vooral om de introductie van de personages en hun achtergrond. Hoewel dit begrijpelijk is, voelt het soms wat herhalend en duurde het toch een dikke 100 pagina’s voordat het verhaal me écht greep. Maar vanaf dat punt werd het pas echt interessant: Fox en Hazel proberen zich aan hun pact te houden, maar worstelen allebei met het verlies van de kick die hun oude leven hen gaf.

Hoewel het koppel moordenaars zijn, weet Mackay het stijlvol te houden. De moorden worden niet gruwelijk of bloederig beschreven, maar passen binnen de glamourachtige setting waarin Hazel en Fox zich begeven. Tegelijkertijd maakt Mackay op humoristische wijze duidelijk dat het ‘gewone’ gezinsleven voor hen, en dan vooral voor Hazel, veel te burgerlijk is. Settelen betekent voor Hazel en Fox niet zomaar rust en stabiliteit – het is een existentiële uitdaging waarin ze zichzelf opnieuw moeten uitvinden. Mackay beschrijft scherp en met de nodige humor hoe geheimen zich opstapelen en het wantrouwen tussen hen groeit.

De schrijfstijl is vlot, beeldend en met een flinke dosis luchtige humor. De toevoeging van huwelijksadviezen aan het begin van elk deel – met Hazel’s nuchtere kijk erop – geeft het verhaal een komische noot. Niet verwonderlijk dat de filmrechten al voor verschijning verkocht werden!

Al met al is 'Huwelijksadvies van een Seriemoordenaar' een vermakelijke en unieke mix van spanning, humor en relatiepsychologie, want een goede communicatie is te allen tijde belangrijk, toch?

Ondanks de wat trage start, weet Mackay mij uiteindelijk toch goed mee te slepen in de absurde, maar ergens ook herkenbare dilemma’s van Hazel en Fox.