Lezersrecensie
Beeldend & Meeslepend - moeilijk weg te leggen
Muriel Verhulst las voor ons:
The Serpent & the Wings of Night, deel 1 van Kronen van Nyaxia – Carissa Broadbent
Nieuwsgierig naar deze prachtige meer dan 500 pagina’s tellende limited edition bladerde ik al eens vluchtig door tot achteraan het boek. De woordenlijst hield me in zijn greep en gaf me al snel een beeld van de wereld waar de schrijfster me wil inzuigen.
Een vertelstem in de proloog neemt de lezer mee naar de eerste ontmoeting tussen de kleine Oraya en de vampierkoning, Vincent. Meteen dringt de betekenis van de titel door, wat ik fijn vind. Bovendien maakt de alleswetende blik naar wat er te verwachten staat me benieuwd. De personages van Oraya en haar adoptievader boeiden me onmiddellijk, hun gesprekken weerspiegelen de liefde voor elkaar, die ze niet uitspreken. Na het lezen van dit boek zijn niet al mijn vragen opgelost, want rond deze complexe vader-dochter relatie blijft een zweem van mysterie hangen. Maar Broadbent onthult in haar ‘opmerking van de auteur’ dat er nog vijf boeken komen die zich in deze wereld afspelen (oh yes!), dus met plezier gun ik het haar dat ze de tijd neemt om de politieke intriges, het verraad en de bondgenootschappen tussen het Huis van Nacht, het Huis van Bloed en het Huis van Schaduw in Obitraes te ontvouwen.
En laat ik vooral niet vergeten dat dit een romantasy is. De chemie tussen Oraya en haar rivaal Raihn is allesbehalve zeemzoet. Normaal gezien kies ik het genre romance niet omdat dit voor mij meestal teveel doorweegt ten koste van de plot van het verhaal, maar Broadbent heeft hiertussen een meer dan goed evenwicht gevonden, net zoals in de wereld- en karakteropbouw.
Vanuit het oogpunt van Oraya leer je beetje bij beetje de vampierwereld kennen. Ondanks haar menselijke zwaktes is ze een sterk personage, wat nukkig en aan de stekelige kant, wat wel past bij haar situatie. Wat anderen ook over haar denken, ze is helemaal niet slaafs. Haar menselijkheid houdt haar kwetsbaar, maar ze heeft durf en is bedreven in het zwaardvechten.
In de kille en bloeddorstige wereld van vampiers mag je verwachten dat er bloed vloeit, dat zit in hun aard. Deze bloedhonger is nochtans niet de grootste drijfveer om bloed te laten vloeien, dat is het dodelijke Kejari-toernooi voor de godin Nyaxia. Aan de winnaar looft zij een wens uit die mogelijk zal worden vervuld. Oraya neemt met een duidelijk doel aan dit toernooi deel en je vraagt je af hoe ze het als een nietig mens tussen krachtige vampiers gaat klaarspelen. Is het voldoende dat Vincent haar mentaal en fysiek voorbereid heeft op elke vorm van overleven? Zijn vaderlijke stem die in haar hoofd zit waarschuwt haar steeds voor gevaar, toch blijft ze haar menselijke natuur trouw en bijt ze op een onverwachte manier van zich af. Als ze een noodgedwongen bondgenootschap aangaat met de aantrekkelijke maar duister mysterieuze Raihn, blijkt dat het aangeleerde wantrouwen een hele uitdaging is om even opzij te schuiven. Je voelt gewoon dat Raihn een geheim agenda moét hebben, toch lijkt hij oprecht. Meermaals neemt ze beslissingen die tegen de zin van haar vader ingaan. De tegenstrijdigheden in Vincent als vader en als koning worden mooi en gevoelig neergezet, het laatste woord over hem is nog niet geschreven. Dat hoop ik in ieder geval.
Het magisch mysterieuze Maanpaleis zorgt voor de plots opduikende arenadecors van het Kejari-toernooi. Deze uitdagingen hebben veel weg van het Hungergamesspel. Hoe de magie van het Maanpaleis en van de godin Nyaxia werkt had ik graag al meer verklaard gekregen. De gevechten weet Broadbent filmisch te beschrijven, niet overdreven lang, zodat het spannend blijft.
Broadbents schrijfstijl is beeldend en meeslepend. Hoewel het een romantasy is, is er voldoende actie, heeft het verhaal vaart en zijn er interessante personages waarvan je nog niet duidelijk kan opmaken of ze vriend of vijand zijn. Spannend. Valt het op dat ik fan ben geworden?
Dit moeilijk neer te leggen boek wordt naar het einde toe door de onthullingen en plottwist nog intenser. Vol ongeduld kijk ik uit naar deel 2, dat zeer passend ‘The Ashes & the Star Cursed King’ is getiteld.
Muriel Verhulst
4
Reageer op deze recensie