Een mix van suspense, nuchterheid en geschiedenis

Het boek begint met de voorbereiding van een wandelaarster op de Camino, een van de pelgrimstochten door Centraal Frankrijk. We maken kennis met Lotte Bonnet, chocolatier, pragmatisch, sympathiek. Haar drijfveer om de Camino te lopen om te achterhalen waarom haar man Emil een jaar geleden zelfmoord pleegde op exact ditzelfde traject. De hoofdstukken waarin Lotte in de ik-vorm vertelt, worden afgewisseld door hoofdstukken waarin delen van een lange, lange brief aan Lotte, met daarin de geschiedenis van voormalig Joegoslavië en hoofdstukken met de onheilspellende plannen van 'een man'. Het spannende is dat de lezer gaandeweg meer weet dan Lotte, en denkt: pas toch op! We komen er laat achter wie Emil werkelijk was en welke rol de aantrekkelijke medewandelaar Nicolas speelt.
Indrukwekkend is de lijst met literatuuropgaven achterin in het boek waarmee de schrijfster zich verdiept heeft in de Balkanoorlog. De hoofdstukken van Lotte beginnen altijd met dag, datum, en de weersgesteldheid, wat een prettig ritme geeft. Ook zijn er interessante citaten aan het begin van een aantal hoofdstukken. Bijvoorbeeld: p.27 'Misschien is het leven niet meer dan een lange voorbereiding op het verlaten ervan' (John Banville). Het taalgebruik is niet heel bijzonder te noemen. Het boek is wel vlot geschreven en neemt de lezer mee. Ik waardeer het boek met 3,5 sterren.