Expatleven - Hoogtepunten en diepe dalen

Cover:
De cover laat een eenvoudig, maar duidelijk Afrikaans beeld zien. Het gele landschap dat op verschroeiende hitte wijst, karakteristieke bomen en op de achtergrond een paar giraffen. De auto die op de verlaten weg rijdt, is een belangrijk onderdeel in het verhaal.

Flaptekst:
Julia vindt haar nieuwe leven als niet-werkende vrouw van een diplomaat in Dar es Salaam, Tanzania, maar niets en neemt Veronica, haar nanny, mee op reis naar Arusha. Ze gaat hiermee dwars tegen de wensen van haar man Wouter, en de adviezen van doorgewinterde expats in. De geplande terugreis per vliegtuig verandert in een avontuurlijke rit in een gehuurde fourwheeldrive met op de achterbank een getraumatiseerd meisje dat dringend medische zorg nodig heeft die ze in Dar en Salaam kan krijgen.

De reis markeert een keerpunt in Julia’s leven. Na maanden van doelloos leven, koffieochtenden en uitgebreide lunches met andere vrouwen-van, komt bij Julia het besef dat ze aan het roer moet gaan staan van haar nieuwe leven, wil ze er iets van maken.

Mijn leeservaring:
Vanaf de allereerste pagina sleurt Ceciel de lezer mee in het leven van Julia. Als kersverse expat moet ze wennen aan een leven in Dar es Salaam, Tanzania. Dat dit niet zonder slag of stoot gaat, mag duidelijk zijn.
Julia was in Nederland een werkende vrouw met een glansrijke carrière. In Tanzania is ze de vrouw-van, die haar tijd moet doden met koffiedrinken en uitgebreide lunches met andere expatvrouwen.
Julia is anders. Ze is goed voor haar personeel en wil zich ook in dit, voor haar vreemde land, nuttig maken. De mogelijkheden daarvoor zijn nihil en Julia begint weg te zakken in een leven van troosteten en dik worden. Goede voornemens verdwijnen weer zodra ze in haar gedachten opkomen.

Een leven in Tanzania, uitzicht op de Indische Oceaan, een groot huis, personeel. Het lijkt een droom, maar de werkelijkheid is heel anders. De schrijnende armoede van de bevolking en de criminaliteit maken het leven er niet veiliger op.

Bijna ademloos heb ik dit boek gelezen. De manier waarop Ceciel in de persoon van Julia een deel van haar eigen leven beschrijft, is ontzagwekkend. Ze maakt het niet mooier dan is, de ontroerende momenten die mij even lieten slikken en me met een waas voor mijn ogen deed verder lezen. De mooie momenten waardoor ik een glimlach om mijn mond kreeg, maar ook het einde dat ik met dik kippenvel zat te lezen.
Uit alles spreekt de kracht van een vrouw die door een diep dal is gegaan, maar niet heeft opgegeven.