Lezersrecensie
Niet van ik ervan verwachtte
Hoe vind je een moordenaar op een plek waar iedereen er een is?
Korte inhoud:
Cara Lockhart is net begonnen aan haar levenslange gevangenisstraf in New Fern, een gloednieuwe zwaarbewaakte gevangenis voor vrouwen. Veroordeeld voor een moord die ze zweert niet gepleegd te hebben.
Op een ochtend wordt ze wakker naast haar vermoorde celmaat, die in het hoofd is geschoten met een pistool dat nergens meer te bekennen valt. De deur is de hele nacht op slot geweest, en dus is Cara de enige verdachte.
Cara moet nu haar eigen naam zuiveren. Een vrijwel onmogelijke opdracht, zeker voor iemand die zich moet houden aan het tijdschema van een gevangenis Maar hoe meer Cara ontdekt, hoe meer ze ervan overtuigd is dat de moord iets te maken heeft met haar onterechte veroordeling.
Mijn leeservaring:
Dat Chris weet hoe hij een uitstekende psychologische thriller neer moet zetten, heeft hij bewezen met Tik Tak en Kiekeboe. Ik was dan ook heel blij verrast toen ik de mail ontving van uitgeverij Luitingh Sijthoff met daarin de vraag of ik Op slot wilde lezen. Stuiterend tikte ik mijn antwoord: Ja!
Cara Lockhart wordt schuldig bevonden aan de moord op de twee kinderen waarop ze paste. Het vonnis: levenslang. Ze wordt overgeplaatst naar New Fern, een zwaar bewaakte gevangenis voor vrouwen.
Dat het daar niet helemaal klopt wordt al snel duidelijk. Iedereen is afgesloten van de buitenwereld, niet alleen de gedetineerden, maar schijnbaar ook de bewakers.
Het verhaal komt bijzonder langzaam op gang. Op het moment dat de celgenoot van Cara vermoord werd aangetroffen, was ik in de veronderstelling dat de spanning toe zou nemen. Niets was minder waar. Het verhaal bleef tergend langzaam voortkabbelen.
Er valt niets te zeggen over de schrijfstijl van Chris. Die is beeldend genoeg om je het leven in gevangenschap voor te stellen, maar komt in dit boek de spanning niet ten goede.
Pas in de laatste vijftig pagina’s wordt het plot langzaam maar zeker duidelijk en daarmee wordt ook enigszins de spanning verhoogd. Helaas werd het plot nogal afgeraffeld en is naar mijn mening nogal vergezocht. Ook de tijdlijn klopt niet, maar ik kan niet beoordelen of dit aan de vertaling ligt of dat dit een inhoudelijke fout is.
Ben ik teleurgesteld? Ja en nee. Ik hou van zijn manier van schrijven, maar helaas komt dat in dit boek niet tot zijn recht.
Korte inhoud:
Cara Lockhart is net begonnen aan haar levenslange gevangenisstraf in New Fern, een gloednieuwe zwaarbewaakte gevangenis voor vrouwen. Veroordeeld voor een moord die ze zweert niet gepleegd te hebben.
Op een ochtend wordt ze wakker naast haar vermoorde celmaat, die in het hoofd is geschoten met een pistool dat nergens meer te bekennen valt. De deur is de hele nacht op slot geweest, en dus is Cara de enige verdachte.
Cara moet nu haar eigen naam zuiveren. Een vrijwel onmogelijke opdracht, zeker voor iemand die zich moet houden aan het tijdschema van een gevangenis Maar hoe meer Cara ontdekt, hoe meer ze ervan overtuigd is dat de moord iets te maken heeft met haar onterechte veroordeling.
Mijn leeservaring:
Dat Chris weet hoe hij een uitstekende psychologische thriller neer moet zetten, heeft hij bewezen met Tik Tak en Kiekeboe. Ik was dan ook heel blij verrast toen ik de mail ontving van uitgeverij Luitingh Sijthoff met daarin de vraag of ik Op slot wilde lezen. Stuiterend tikte ik mijn antwoord: Ja!
Cara Lockhart wordt schuldig bevonden aan de moord op de twee kinderen waarop ze paste. Het vonnis: levenslang. Ze wordt overgeplaatst naar New Fern, een zwaar bewaakte gevangenis voor vrouwen.
Dat het daar niet helemaal klopt wordt al snel duidelijk. Iedereen is afgesloten van de buitenwereld, niet alleen de gedetineerden, maar schijnbaar ook de bewakers.
Het verhaal komt bijzonder langzaam op gang. Op het moment dat de celgenoot van Cara vermoord werd aangetroffen, was ik in de veronderstelling dat de spanning toe zou nemen. Niets was minder waar. Het verhaal bleef tergend langzaam voortkabbelen.
Er valt niets te zeggen over de schrijfstijl van Chris. Die is beeldend genoeg om je het leven in gevangenschap voor te stellen, maar komt in dit boek de spanning niet ten goede.
Pas in de laatste vijftig pagina’s wordt het plot langzaam maar zeker duidelijk en daarmee wordt ook enigszins de spanning verhoogd. Helaas werd het plot nogal afgeraffeld en is naar mijn mening nogal vergezocht. Ook de tijdlijn klopt niet, maar ik kan niet beoordelen of dit aan de vertaling ligt of dat dit een inhoudelijke fout is.
Ben ik teleurgesteld? Ja en nee. Ik hou van zijn manier van schrijven, maar helaas komt dat in dit boek niet tot zijn recht.
1
Reageer op deze recensie