Lezersrecensie
Geheimen.
Ik mocht Schim in de nacht van Sterre Carron lezen voor de leesclub van Thrillerlezers!
De eerste stand-alone van Sterre Carron is een feit. Eerder was ik pas wat later ingestapt in haar reeks rond Rani Diaz en haar team, maar aangezien Rani soms best een mopperkont is keek ik wel uit naar een boek zonder haar.
Het begint direct erg heftig, waardoor je ook meteen goed in het verhaal zit. Weliswaar wordt het tempo daarna iets rustiger, maar dat is alleen maar prettig. De boog kan niet altijd op de top gespannen zijn, maar in het 2e gedeelte gaan we er dan weer knallend tegenaan!
Al snel begrijp je als lezer dat familiegeheimen wel eens een grote rol kunnen spelen in dit verhaal, maar ook de band van de zussen onderling vertonen wat kleine smetjes….
‘Dat ik het leuk vond dat ik de lieveling van mama ben. Dat ik er stiekem van genoot wanneer Lorie gestraft werd en dat ik glunderde wanneer haar schoolresultaten slecht waren.’
Sterres stijl is rauw, direct, en zonder opsmuk. Het is geschreven in de ik-vorm bezien vanuit verschillende personages, en als een échte Sterre Carron heeft het ook weer heel wat twists en verdachten.
De rechercheurs hebben echter wel een wat bescheidener rol, de nadruk ligt in dit boek toch echt bij de twee zussen en de moeder.
Ook zonder Rani Diaz is dit dus een echte Sterre Carron, en haar fans zullen er weer volop van genieten!
3,5 / 4 sterren
De eerste stand-alone van Sterre Carron is een feit. Eerder was ik pas wat later ingestapt in haar reeks rond Rani Diaz en haar team, maar aangezien Rani soms best een mopperkont is keek ik wel uit naar een boek zonder haar.
Het begint direct erg heftig, waardoor je ook meteen goed in het verhaal zit. Weliswaar wordt het tempo daarna iets rustiger, maar dat is alleen maar prettig. De boog kan niet altijd op de top gespannen zijn, maar in het 2e gedeelte gaan we er dan weer knallend tegenaan!
Al snel begrijp je als lezer dat familiegeheimen wel eens een grote rol kunnen spelen in dit verhaal, maar ook de band van de zussen onderling vertonen wat kleine smetjes….
‘Dat ik het leuk vond dat ik de lieveling van mama ben. Dat ik er stiekem van genoot wanneer Lorie gestraft werd en dat ik glunderde wanneer haar schoolresultaten slecht waren.’
Sterres stijl is rauw, direct, en zonder opsmuk. Het is geschreven in de ik-vorm bezien vanuit verschillende personages, en als een échte Sterre Carron heeft het ook weer heel wat twists en verdachten.
De rechercheurs hebben echter wel een wat bescheidener rol, de nadruk ligt in dit boek toch echt bij de twee zussen en de moeder.
Ook zonder Rani Diaz is dit dus een echte Sterre Carron, en haar fans zullen er weer volop van genieten!
3,5 / 4 sterren
0
Reageer op deze recensie