Lezersrecensie
Kleurrijke types en cliff hangertjes.
‘14 Woorden’ is geschreven door Ronald van den Broek. Ik mocht het lezen voor Thrillerlezers!
Een aantal bizarre ongevallen, of zijn het tactisch geplande moorden? De New-Yorkse FBI agent
Jasleen Martens wordt ermee geconfronteerd en stuit op een paar vreemde overeenkomst tussen
de vermeende slachtoffers. Ze zijn namelijk allemaal van oorsprong Nederlands en het getal veertien
duikt telkens op. Een verhaal dat zich afspeelt in en rond New York maar ook in Nederland.
Het maakte me wel nieuwsgierig naar wat hierachter zou zitten.
Haha, al meteen vanaf de allereerste bladzijde zit ik in een bloedstollende en spannende scéne die
mij snel op het puntje van mijn stoel doet belanden. En toch moet ik er ook enorm van lachen.
Origineel, ongeëvenaard en super spannend. Na dit eerste hoofdstuk komt het verhaal in een iets
rustiger vaarwater maar dat is logisch, dit is geen tempo dat je een heel boek door wilt (en kunt)
lezen. Maar wat een heerlijke start waardoor je direct het verhaal in wordt gezogen.
Het verhaal gaat verder met een aantal verschillende ongevallen die, op het eerste oog, niets met
elkaar te maken hebben. Pas enige hoofdstukken later doet Jasleen Martens haar intrede en met
haar komst start ook het onderzoek naar die verschillende onheilspellende gebeurtenissen.
Jasleen is een vrijgevochten sympathieke vrouw die voornamelijk leeft voor haar werk en zich verder
af en toe ontspant met wat losse, niet al te serieuze relaties. Haar familieband is niet super hecht
maar ze voelt een grote verantwoording voor haar iets oudere zus en het grote verdriet dat ze
samen delen.
De dragende personages in Ronalds’ 14 Woorden zijn flink uitgediepte karaktervolle figuren.
De schrijfwijze is beeldend en verhalend, met een luchtige humorvolle ondertoon en vol met leuke
vergelijkingen. Het zijn over het algemeen vrij korte hoofdstukken, waarvan de meeste eindigen in
kleine cliff hangertjes. Door dat alles leest het gewoon enorm plezierig en snel weg, je wilt het niet
meer wegleggen.
Het plot is verrassend en origineel. Kleurrijke types uit verschillende lagen van de bevolking,
nationaliteiten en genders, trekken langs het oog van de lezer en zorgen voor veel afwisseling
waardoor het continue een boeiende leeservaring is en blijft. Ook nodigde dit boek mij weer eens uit
om opzoek te gaan naar diverse onderwerpen die in het verhaal worden aangesneden en die ik dus
ook terug kon vinden door even te Googlen. Ik vind dat zelf altijd heerlijk, als een auteur feiten
vermengt met fictie en ook bestaande locaties omschrijft. Zo kon ik, als ex-Amsterdammer, mijn hart
ophalen in heel wat echt bestaande Amsterdamse locaties, bars, stadsdelen etc. maar uiteraard is
dat absoluut niet nodig om plezier te beleven aan het verhaal. Ik ben nog nooit in New York
geweest, waar het grootste gedeelte van het verhaal zich afspeelt, maar ik kan mij er nu wel een
levendige voorstelling van maken en voor de lezers die er wel zijn geweest zal dit waarschijnlijk weer
een punt van herkenning opleveren.
En dan, als je helaas aan het einde bent gekomen (want het had nog best wat langer mogen duren),
komt daar nog een laatste twist en cliffhanger… Ik zeg niks maar ik hoop, ik hoop … Haha!
Ik geef 14 Woorden 4 sterren.
Een aantal bizarre ongevallen, of zijn het tactisch geplande moorden? De New-Yorkse FBI agent
Jasleen Martens wordt ermee geconfronteerd en stuit op een paar vreemde overeenkomst tussen
de vermeende slachtoffers. Ze zijn namelijk allemaal van oorsprong Nederlands en het getal veertien
duikt telkens op. Een verhaal dat zich afspeelt in en rond New York maar ook in Nederland.
Het maakte me wel nieuwsgierig naar wat hierachter zou zitten.
Haha, al meteen vanaf de allereerste bladzijde zit ik in een bloedstollende en spannende scéne die
mij snel op het puntje van mijn stoel doet belanden. En toch moet ik er ook enorm van lachen.
Origineel, ongeëvenaard en super spannend. Na dit eerste hoofdstuk komt het verhaal in een iets
rustiger vaarwater maar dat is logisch, dit is geen tempo dat je een heel boek door wilt (en kunt)
lezen. Maar wat een heerlijke start waardoor je direct het verhaal in wordt gezogen.
Het verhaal gaat verder met een aantal verschillende ongevallen die, op het eerste oog, niets met
elkaar te maken hebben. Pas enige hoofdstukken later doet Jasleen Martens haar intrede en met
haar komst start ook het onderzoek naar die verschillende onheilspellende gebeurtenissen.
Jasleen is een vrijgevochten sympathieke vrouw die voornamelijk leeft voor haar werk en zich verder
af en toe ontspant met wat losse, niet al te serieuze relaties. Haar familieband is niet super hecht
maar ze voelt een grote verantwoording voor haar iets oudere zus en het grote verdriet dat ze
samen delen.
De dragende personages in Ronalds’ 14 Woorden zijn flink uitgediepte karaktervolle figuren.
De schrijfwijze is beeldend en verhalend, met een luchtige humorvolle ondertoon en vol met leuke
vergelijkingen. Het zijn over het algemeen vrij korte hoofdstukken, waarvan de meeste eindigen in
kleine cliff hangertjes. Door dat alles leest het gewoon enorm plezierig en snel weg, je wilt het niet
meer wegleggen.
Het plot is verrassend en origineel. Kleurrijke types uit verschillende lagen van de bevolking,
nationaliteiten en genders, trekken langs het oog van de lezer en zorgen voor veel afwisseling
waardoor het continue een boeiende leeservaring is en blijft. Ook nodigde dit boek mij weer eens uit
om opzoek te gaan naar diverse onderwerpen die in het verhaal worden aangesneden en die ik dus
ook terug kon vinden door even te Googlen. Ik vind dat zelf altijd heerlijk, als een auteur feiten
vermengt met fictie en ook bestaande locaties omschrijft. Zo kon ik, als ex-Amsterdammer, mijn hart
ophalen in heel wat echt bestaande Amsterdamse locaties, bars, stadsdelen etc. maar uiteraard is
dat absoluut niet nodig om plezier te beleven aan het verhaal. Ik ben nog nooit in New York
geweest, waar het grootste gedeelte van het verhaal zich afspeelt, maar ik kan mij er nu wel een
levendige voorstelling van maken en voor de lezers die er wel zijn geweest zal dit waarschijnlijk weer
een punt van herkenning opleveren.
En dan, als je helaas aan het einde bent gekomen (want het had nog best wat langer mogen duren),
komt daar nog een laatste twist en cliffhanger… Ik zeg niks maar ik hoop, ik hoop … Haha!
Ik geef 14 Woorden 4 sterren.
2
Reageer op deze recensie