Lezersrecensie
Een super politiethriller
3. “Zwijgen is bitter” van Sofie Delporte, is het tweede boek van deze auteur en ook het tweede deel van de Olivia Leroy serie. Een lezing van Alain Remue, hoofd van de Cel Vermiste Personen, was de aanleiding om aan deze serie te starten. Voor mij de eerste kennismaking met de schrijfster
Inspecteur Olivia Leroy, werkzaam bij de Cel Vermiste Personen, krijgt een opmerkelijke zaak toebedeeld. Een vader en zijn zoon verdwijnen plotseling en niemand heeft iets gezien. Een grootse zoekactie wordt opgezet. Iedereen is er van overtuigd dat de vader, Peter Maes, uit zichzelf verdwenen is. Olivia blijft het gevoel houden dat er meer is. Het verleden van Peter, moet hier een cruciale rol in spelen. Olivia volgt haar intuïtie en blijft met deze zaak bezig. Lukt het haar te achterhalen wat er met vader en zoon gebeurd is?
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Olivia, waardoor je het onderzoek naar de vermissing vanuit haar belevingen en bevindingen volgt. Het personage Olivia wordt neergezet als een eenling met haar eigen tekortkomingen, dit maakt haar menselijk en vertrouwd. Tussen de hoofdstukken door lezen we terugblikken van voor de verdwijning, vanuit een onbekend persoon. Deze stukken geven een extra dimensie aan het verhaal en zorgen voor extra spanning. Met deze informatie beginnen de puzzelstukjes langzaam op hun plek te vallen. Door de korte hoofdstukken en de spanningsopbouw is het een boek wat gemakkelijk en vlot weg leest.
Het boek heeft alles wat een goede politiethriller nodig heeft, een menselijk personage, onverwachte gebeurtenissen en korte hoofdstukken met een goede spanningsopbouw.
Inspecteur Olivia Leroy, werkzaam bij de Cel Vermiste Personen, krijgt een opmerkelijke zaak toebedeeld. Een vader en zijn zoon verdwijnen plotseling en niemand heeft iets gezien. Een grootse zoekactie wordt opgezet. Iedereen is er van overtuigd dat de vader, Peter Maes, uit zichzelf verdwenen is. Olivia blijft het gevoel houden dat er meer is. Het verleden van Peter, moet hier een cruciale rol in spelen. Olivia volgt haar intuïtie en blijft met deze zaak bezig. Lukt het haar te achterhalen wat er met vader en zoon gebeurd is?
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Olivia, waardoor je het onderzoek naar de vermissing vanuit haar belevingen en bevindingen volgt. Het personage Olivia wordt neergezet als een eenling met haar eigen tekortkomingen, dit maakt haar menselijk en vertrouwd. Tussen de hoofdstukken door lezen we terugblikken van voor de verdwijning, vanuit een onbekend persoon. Deze stukken geven een extra dimensie aan het verhaal en zorgen voor extra spanning. Met deze informatie beginnen de puzzelstukjes langzaam op hun plek te vallen. Door de korte hoofdstukken en de spanningsopbouw is het een boek wat gemakkelijk en vlot weg leest.
Het boek heeft alles wat een goede politiethriller nodig heeft, een menselijk personage, onverwachte gebeurtenissen en korte hoofdstukken met een goede spanningsopbouw.
2
Reageer op deze recensie